آسیب شناسی بحران لرزه ای ساختمانه ای بنایی در زلزله سال 1396 استان کرمانشاه

در بحث زلزله و تبعات مربوط به آن، تداوم قابلیت استفاده از ساختمان های قدیمی اقشار ساکن بافت های روستایی و شهری و صیانت از ابنیه تاریخی (میراث فرهنگی)، از ضرورت های بدیهی مد نظر مجموعه حاکمیت کشور بوده که در صورت عدم توجه به حساسیت آن، بحران های ثانوی و فرجام تلخ و غیر قابل جبرانی در انتظار این ساختمان ها خواهد بود که شدت بحران را برای جامعه بشری غیر قابل تحمل تر خواهد نمود. ثبت مکانیزم های گسیختگی های ابنیه مشابه در اثر زمین لرزه های قبلی، مجال مغتنمی برای پیش بینی این نقاط ضعف به شمار می آید که با مقاوم سازی به موقع در بازه زمانی قبل از وقوع بحران، توان عملیاتی تیم های واکنش سریع را نیز بهبود می بخشد. در این مقاله، پس از رویداشتی به مطالعات پژوهشگران دانشگاه یورک تورنتو، به آسیب شناسی لرزه ای ساختمان های بنایی در زلزله آبان سال 1396 استان کرمانشاه پرداخته و نهایتا مشخص شده که بخش قابل توجهی از مشکلات پیش آمده ناشی از مغایرت عملیات اجرایی (و ضعف نظارت و البته گاهی نیز ضعف در فاز طراحی سازه)، با ضوابط مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان ایران و ویرایش چهارم آئین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله (استاندارد شماره 2800 ) بوده که با ذکر جزئیات و طبقه بندی خرابی ها آسیب شناسی خواهد گردید. همچنین تنسیق ارتباط کنونی مراجع صدور پروانه و مراجع کنترل فنی، تا حد قابل توجهی در بهبود تاب آوری صنعت ساخت و ساز موثر خواهد بود