بررسی نقش عوامل اقلیمی در طراحی معماری پایدار (نمونه موردی: شهرستان دماوند)

با توجه به تأثير اقليم بر معماری، به ویژه در کشور ایران که شرایط اقليمي در آن کاملا مشهود است، نياز به مطالعات و پژوهش های جامع در این زمينه کاملا بدیهي و لازم مي باشد. شناخت شرایط اقليمي در هر منطقه از مهم ترین عوامل در ایجاد آسایش و ساختمان ها در آن منطقه است، چرا که معماری و اقليم ارتباط و تأثيرات مستقيمي بر یکدیگر دارند.. موضوع توسعه پایدار چند دهه ای است که در علوم و حرفه های مختلف از جمله معماری و شهرسازی مطرح شده و ریشه آن در بحران های زیست محيطي و نيز مصرف بي رویه انرژی های فسيلي در جهان مي باشد. موضوعاتي چون گرمایش عمومي کره زمين، رشد فزاینده گازهای گلخانه ای در جو زمين که خود عامل گرمایش جهاني است، آلودگي آب و هوا و خاک همه و همه به تشدید فعاليت های جدی عليه تخریب روزافزون محيط زیست و استفاده بي رویه از انرژی های محدود فسيلي منجر شده است. بر این اساس، بحث طراحي صحيح ساختمان ها و کالبد شهرها براساس اقليم پيرامون خود موضوع روز بوده و تبدیل به بحث مهم محافل و همایش های علمي جهاني در زمينه معماری و شهرسازی شده است . در این راستا با توجه به گستردگي اقليم سرد و خشک در نيمکره شمالي و نيز کشور ایران، توجه به طراحي بناها و کالبد شهرهای اقليم سرد و خشک که از مصرف کنندگان عمده انرژی های فسيلي به شمار مي روند، مي تواند بخش عمده ای از مصرف و در نتيجه کاهش آلودگي های ناشي از مصرف آن ها را تقليل دهد. هدف از این مقاله بررسي شرایط اقليمي منطقه سرد و خشک و به ویژه شهر دماوند و به تبع آن بررسي راهکارهای طراحي کالبد بناها و شهرها متناسب با این اقليم مي باشد تا بتواند نقش چشمگيری در مسایل یاد شده و بحث توسعه پایدار ایفا نماید.