اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحریک پذیری هیجانی دانش آموزان مقطع متوسطه

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحریک پذیري هیجانی دانش آموزان مقطع متوسطه پرداخته است. این پژوهش با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماري شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه (دوره دوم) شهر قوچان در سال تحصیلی 98-99 بود که از بین آنها، 30 نفر به روش نمونه گیري در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8جلسه تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. پرسشنامه تحریک پذیري هیجانی باس و پلومین (1984) در پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد و در کلیه تجزیه و تحلیل هاي آماري این پژوهش از نرم افزار SPSS-22 استفاده گردید. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحریک پذیري هیجانی دانش آموزان تاثیر دارد. براساس یافته هاي این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که درمان تعهد و پذیرش موجب کاهش تحریک پذیري هیجانی دانش آموزان میشود و با توجه به میزان بالاي مشکلات رفتاري در دانش آموزان ، از این درمان میتوان براي بهبود اختلال هاي رفتاري این گروه استفاده کرد.