نقش معلم در نظام تعلیم و تربیت با تأکید بر تربیت دینی و اخلاقی

مسأله تربیت یکی از بنیادی ترین مباحث علوم انسانی است، که با بیشتر رشته های علمی ارتباط تنگاتنگ دارد و در اخلاق و سازندگی، خودسازی و جامعه سازی، گامی به عنوان پایه های اساسی و زمانی به عنوان نتیجه و رهاورد مباحث ارزشمند انسانی مورد ارزیابی قرار می گیرد. بدیه ی است که سعادت فرد و جامعه، ترقی و تکامل انسان در زمینه های مختلف زندگی خود به مسأله تربیت مربوط میشود و بطوری که سامانها و نابسامانها، صلاحها و فسادها، سعادت ها و شقاوت ها همگی به تربیت وابستگی دارند؟ مدرسه به عنوان یکی از مهمترین نهادهای تربیتی اثرات زیادی بر روابط تربیتی و اخلاقی کودک با اجتماع و نقش بسزایی در کاهش آسیب های اجتماعی میگذارد. در این میان نقش معلم به عنوان یکی از مهمترین عوامل این تأثیرپذیری شناخته میشودمعمولاً آموزش و پرورش هر کشوری توسط معلمان آن کشور شکل می گیرد که بایستی سطح دانش آنها در تمام زمینه ها افزایش یافته تا تأثیرات مثبتی بر دانش آموزان داشته باشد. نظام آموزش و پرورش را عناصر مختلفی تشکیل می دهند. همه صاحبنظران و متفکرین، معلم را به عنوان اصلیترین و موثرترین عنصر این نظام تعریف میکنند، معلم کارگزار اصلی تعلیم و تربیت و روح نظام آموزشی هر کشور است و با کوشش خردمندانه اوست که اهداف متعالی نظام آموزشی کشور محقق میشود. نقش برجسته معلم و مربی در مسایل تربیتی و اخلاقی بر ه یچکس پوشیده نیست و تردیدی در این مورد وجود ندارد. این مقاله که با روش تحلیلی و توصیفی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است بر آن است ضمن مباحث مربوط به تربیت، انواع آن به بررسی نقش موثر معلم بر تربیت دانش آموز بپردازد.