ارتباط بین سرمایه اجتماعی و مولفه‌های اخلاق حرفه‌ای اعضای هیأت علمی

زمینه‌: مهترین بعد شناخته شده حرفه‌گرایی در اعضای هیأت علمی دانشگاه، اخلاق حرفه‌ای است. اخلاق حرفه‌ای در دانشگاه، مجموعه‌ای از اصول اخلاقی و استانداردهای سلوک است که رفتار اعضای این نهاد را تعیین می‌کند. در واقع، اخلاق حرفه‌ای دانشگاهی، یک فرایند تفکر عقلانی است که هدف آن محقق کردن ارزش‌های علمی در اجتماع علمی و چگونگی حفظ و اشاعه آن می‌باشد. روش‌: پژوهش حاضر ترکیبی از روش همبستگی و پس رویدادی است و جامعه آماری آن کلیه اعضا محترم هیات علمی دانشگاه های سراسر کشور بوده است که از این جامعه آماری 435 عضو هیات علمی به عنوان نمونه با استفاده از  روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شده است‌. ابزار پژوهش‌، پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 7 مولفه و 30 گویه می‌باشد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک آمار توصیفی و استنباطی ( آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون مدل‌یابی معادلات ساختاری، آزمون تی تک نمونه ای و آزمون تحلیل واریانس) استفاده شده است‌. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم  افزارهای آماری SPSS 25 و LISREL 8/80 انجام شد.  یافته ها‌: مولفه‌های اخلاق حرفه‌ای به ترتیب الویت با اشاره به نمره میانگین عبارتند از؛ مسولیت علمی، باور به خوداتکایی‌، اخلاق حرفه‌ای‌، باور به مسولیت‌های اجتماعی، رعایت سرمایه‌های ارتباطی ، رعایت سرمایه‌های شناختی، رعایت سرمایه‌های اجتماعی‌، حس تعلق به اجتماع علمی و رعایت سرمایه‌های ساختاری  بوده است. نتیجه‌گیری‌: هر‌چند وضعیت اخلاق حرفه‌ای اعضای هیات علمی بالاتر از متوسط ارزیابی می‌شود، ولی هنوز فاصله زیادی با وضعیت مطلوب وجود دارد.