کیفیت زندگی سالمندان ساکن سراهای سالمندان شهر کرد

زمینه و هدف: امروزه افزایش جمعیت سالمندان، منجر به افزایش ضرورت توجه به مفاهیم مرتبط با بهداشت و سلامت و کیفیت زندگی طی دهه‌های گذشته شده است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهرکرد انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی- تحلیلی است که در سال 1398 روی 254 نفر از سالمندان ساکن سرای سالمندان شهرکرد با روش نمونه‌گیری در دسترس انجام گرفته است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این مطالعه علاوه بر پرسشنامه متغیرهای دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد (LEIPAD) بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و آزمون‌های کولموگروف-اسمیرنوف و آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 3/43% سالمندان در گروه سنی 70-60 سال بودند، میانگین نمره کیفیت زندگی سالمندان 19/52±55/31 بود. میانگین نمره کیفیت زندگی مردان 17/05±64/26 و زنان 17/64±46/23بود. بین میانگین نمره کیفیت زندگی با جنس و وضعیت اقتصادی ارتباط معنادار وجود داشت (0/001p=)  نتیجه گیری: مشکلات و چالش‌هایی در گستره‌ی عملکرد مبتنی بر شواهد بخصوص در پرستاری وجود دارد و در بسیاری از حوزه های پرستاری مطالعات محدود است. کمبود مطالعات تجربی و گسترده شواهد حاصل از این مطالعات را تضعیف می‌کند. پیشنهاد می‌گردد پژوهش‌های تجربی و برنامه‌های مطالعاتی کشوری در این زمینه انجام شود.