سرقت مقرون به آزار در نظام های کیفری ایران و انگلستان

جرم سرقت ساده زماني كه با به كارگیري عمل آزاردهنده علیه ديگري يا تهديد به آن توأم مي گردد، تبديل به سرقتمشدد مي شود. اين سرقت مشدد كه سرقت مقرون به آزار نامیده شده است، تشديد مجازات مرتكب را همراه خواهد داشت.چرايي اين امر را بايد در اعمال زور و خشونتي جستجو كرد كه ممكن است زندگي بزه ديده را در معرض خطر قرار دهد.بر اين اساس، اگرچه مقابله مؤثر با اين جرم كاملاً ضروري است، اما رويكرد قانون گذار ايراني، متبلورشده در ماده 652قانون تعزيرات 1375 ،داراي برخي نواقص است كه ازجمله آنها مي توان به عدم تصريح به واژه «تهدید» در كنار آزار (و اختلاف نظرهاي احتمالي ناشي از آن) و نیز مانع الشمول نبودن عنصر قانوني جرم بحث اشاره كرد. تحلیل شرايط اختصاصيجرم سرقت مقرون به آزار در نظامهاي كیفري ايران و انگلستان روشن كرد كه رويكرد قانونگذار ايراني در مقايسه با قانونگذار انگلیسي داراي نواقص بیشتري است، به طوريكه ضرورت برخي از اصلاحات را ايجاب مي كند. ازآنجاكه تشديد مجازاتسارق منوط به انجام اَعمال آزاردهنده در راستاي ارتكاب سرقت است و با وجود اينكه لزوم اين شرط را مي توان طبق اصولكلي استنباط كرد، با الهام از رويكرد قانونگذار انگلیسي، لازم است اين قید در عنصر قانوني جرم آورده شود.