بررسی ارتباط بین سلامت روان،پرخوری عصبی و تصویر بدنی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزادواحد دزفول در سال 1398

زمینه و هدف: مفهوم سلامت روان عبارت است از احساس خوب بودن و اطمینان از کارآمدی خود، اتکای به خود، ظرفیت رقابت، تعلق بین نسلی و خودشکوفایی توانایی های بالقوه فکری و هیجانی. پرخوری عصبی شامل بلع مقدار زیادی از غذا به طور نامعمول و احساس فقدان کنترل در طول دوره خوردن می باشد. تصویر بدنی تجسم درونی ظاهر بیرونی فرد است که این بازنمایی، ابعاد جسمانی، ادراکی و نگرشی را در بر می گیرد. لذا این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین سلامت روان، پرخوری عصبی، و تصویر بدنی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول در سال 1398می باشد.مواد و روش ها : در این مطالعه ی توصیفی-مقطعی از 67 دانشجوی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول به صورت سرشماری نمونه گیری صورت گرفت. معیار ورود به مطالعه دانشجوی رشته پرستاری و رضایت افراد جهت همکاری با پژوهشگران بود. داده ها از طریق 3 پرسشنامه استاندارد سلامت روانی((SCL-25، اختلالات خوردن استیک و همکاران-2001 ، تصویر بدنی((MBSRQ و یک پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPPS V 16 و آزمون های توصیف و تحلیل میانگین، t مستقل،ANOVA و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.یافته ها : میانگین سنی افراد شرکت کننده در مسابقه21/31±1/43 که 37) 56/23 نفر) خانم می باشند. میانگین نمره سلامت روان )43/14±8/36سطح متوسط) و میانگین نمره پرخوری عصبی35/92±10/04 (سطح پایین) و میانگین نمره تصویر بدنی 51/9±90/52 (سطح متوسط) برآورد گردید. بین سن، قومیت، معدل، وضعیت تأهل و تعداد فرزندان خانواده با هیچ کدام از متغیر ها رابطه معناداری یافت نگردید(.(P>0/05 اما میان بومی بودن، وضعیت اقتصادی و جنسیت با سلامت روان رابطه مثبت و معنی داری یافت گردید (P<0/05) به این صورت که دختران از سلامت روان بالاتری برخوردار بودند. بین میانگین نمره سلامت روان با پرخوری عصبی رابطه منفی و معنی دار(r=-0/41 و (P<0/05 و با نمره تصویر بدنی رابطه مثبت ومعنی داری یافت گردید(r=0/21 و .(P<0/05 همچنین میان پرخوری عصبی با تصویر بدنی رابطه منفی و معنی داری یافت گردید(-0/24 = r= و P<0/05نتیجه گیری: تقویت سلامت روانی نقش مؤثری بر کاهش شدت پرخوری عصبی دانشجویان پرستاری دارد و همچنین باعث بهبود درک و تصور آن ها از وضعیت بیرونی و ظاهرشان می شود. بنابراین به متولیان آموزش این رشته پیشنهاد می شود که با ایجاد زمینه های مناسب برای شکوفایی استعدادها، استقلال، توسعه شخصیت و عزت نفس منجر به ارتقای سلامت روان دانشجویان پرستاری شود.