بررسی تطبیقی منشور حقوق شهروندی 1395 با مبانی قرآنی و نهج البلاغه

با پیدایش تمدن ها و جوامع بشری به شیوه امروزی و افزایش جمعیت به مرور نزاع و درگیری و حق خواهی باعث شد تا چارچوب دنیا با قوانین و مقررات هر سرزمینی اداره شود و در حال حاضر رعایت حقوق شهروندی به معنای مسئولیت ها و امتیازاتی شخص تابع هر کشوری است که بع عنوان شاخصه ثبات و امنیت نیز محسوب می شود آنچه که امروزه این حقوق را به عنوان حقوق شهروندی می شناسیم و به طور کلی، تضمین کننده تمام حقوقی است که شهروندان در یک جامعه می بایست از آن بهره مند گردند در اسلام به عنوان کامل ترین دین از طرف خداوند مد نظر قرار گرفته است با توجه به همین در این تحقیق بر آن شدیم تا در این تحقیق با روش تحلیلی -توصیفی و با مراجعه به دو منبع بزرگ اسلامی یعنی قرآن و نهج البلاغه و با هدف روشن شدن میزان مطابقت منشور حقوق شهروندی 1395 به بررسی تطبیقی منشور حقوق شهروندی 1395 با مبانی قرآنی و نهج البلاغه بپردازیم.