بررسی انتقال اعتبار اسنادی

طرفین یک معامله تجاری بسته به نوع نیاز خود و توافقی که بر سر نحوه پرداخت ثمن معامله می نمایند از یکی از انواعروش های پرداخت وجه استفاده می کنند. در حال حاضر روش اعتبار اسنادی کارآمدترین و رایج ترین روش پرداخت وجه دردنیا می باشد. دو گونه از انواع اعتبارات، اعتبار اسنادی قابل انتقال و اعتبار اسنادی اتکایی هستند. اعتبار اسنادی در حقیقتیک روش پرداختی است که در آن تعهد قطعی به پرداخت از جانب بانک گشایش دهنده اعتبار، به خریدار و فروشنده داده میشود که به موجب آن بانک تعهد می کند که میزان پرداختی خریدار به موقع و با مبلغ صحیح به دست فروشنده خواهد رسیدهرگاه که خریدار قادر به پرداخت مبلغ خرید نباشد، بانک موظف است باقیمانده یا تمام مبلغ خرید را بپردازد اعتبارات اسنادیاغلب در معاملات بین المللی به منظور اطمینان از دریافت مبالغ پرداختی مورد استفاده قرار می گیرد. اعتبارات اسنادی ممکناست قابلیت انتقال داشته باشند. بنابراین اعتبارات اسنادی از جهت قابلیت انتقال به غیر به اعتبار اسنادی قابل انتقال و اعتباراسنادی غیر قابل انتقال تقسیم می شوند. به این مفهوم که ذینفع اعتبار می تواند اعتبار اسنادی را به شخص یا اشخاص دیگربه صورت جزیی یا کلی منتقل کند. در این شرایط ذینفع می تواند اعتبار را فقط در یک مرحله منتقل نموده مگر اینکه دراعتبار بیش از یک مرحله مجاز باشد. دلایل استفاده از اعتبار اسنادی قابل انتقال ممکن است این موارد باشد: 1. قسمتی از کالاتوسط تولید کننده دیگری ساخته شود. فروشنده به صورت واسطه باشد و شرکت دیگری کالا را تولید نماید. در مقررات متحدالشیل اعتبارات اسنادی قید شده است که اعتبار اسنادی غیر قابل انتقال است مگر خلاف آن به صراحت ذکر شده باشد. هدفاز این مقاله بررسی مفهوم اعتباراسنادی، قابلیت انتقال آن با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد.