ضرورت تحلیل کالبدی- فضایی شهرها در هوشمندسازی

به دنبال شکل گیری مفهوم دولت الکترونیک، اصطلاح شهر الکترونیک یا شهر هوشمند نیز مطرح شد. به گونه ای که امروزه یکی از راه های شناسایی شهرهای پیشرفته جهان معیارهایی چون استفاده آنها از سیستم های هوشمندانه و خلاق در مدیریت شهری است. البته در عصر حاضر با گسترش فناوری اطلاعات، اغلب شهرهای دنیا برای استفاده حداکثری از پتانسیل های زندگی شهری خود، برای دستیابی به اهداف یک شهر هوشمند تلاش می کنند. در یک تعریف کلی، شهر هوشمند شهری است که بیشترین میزان بازدهی را در حوزه زندگی شهری داشته و داری شش معیار اصلی زندگی هوشمند از قبیل اقتصاد هوشمند، حمل نقل هوشمند، محیط هوشمند، شهروندان هوشمند، روش زندگی هوشمند و مدیریت اداری هوشمند باشد. هدف پژوهش حاضر ضرورت تحلیل کالبدی- فضایی شهرها در هوشمندسازی با روش توصیفی-تحلیلی می باشد. پس می توان چنین گفت فرآیند هوشمند سازی در شهرهای دنیا شامل ایجاد شهرهای جدید و هوشمند کردن شهرهای موجود است. شهر هوشمند دارای شش مولفهی اقتصاد، مردم، حکمرانی، محیط زیست، پویایی و زندگی هوشمند است.با رشد چشمگیر جمعیت و مهاجرت افراد از روستاها به شهرها، زندگی شهرنشینی بسیار گسترش پیدا کرده است؛ به گونه ای که پیشبینی میشود در سه ده ه آینده حدود دو و نیم میلیارد نفر به شهرهای جهان اضافه شوند؛ اگر این آمار صحیح باشد، قطعا شهرها در آینده با بحرانی جدی روبه رو خواهند شد. از اینرو، شهرها برای مقابله با بحران های پیشرو نیاز به هوشمندسازی دارند.