بررسی شیوه های جبران خسارت در اسناد بین المللی

ازآنجایی که این قراردادها میان تجار کشورهای مختلف و با نظام های حقوق ملی متفاوت مطرح می گردند به طور حتم اولین مسیله ای که پیش روی ایشان مطرح می شود این است که چه مقرراتی بر این روابط حاکم است. این اثر به بررسی نحوه جبران خسارت عدم تطابق کالا در حقوق ایران و تجارت بین الملل به خصوص کنوانسیون بیع بین المللی کالا ۱۹۸۰ پرداخته است. در این راستا سوالاتی مطرح می شود از جمله: انواع خسارت قابل مطالبه وارده بر کالا در حقوق ایران چه می باشند؟ وجوه اشتراک حقوق ایران و اسناد بین المللی در زمینه شیوه جبران خسارت کالا چه می باشد؟ وجوه افتراق حقوق ایران و اسناد تجاری بین المللی در زمینه شیوه جبران خسارت کالا چه می باشد؟ در پاسخ چنین باید اذعان داشت که خسارات قابل مطالبه وارد بر کالا عبارت می باشند از خسارت ناشی از تلف، نقص و عیب کالا و نیز خسارات ناشی از تاخیر در تحویل می باشد. میان دو نظام تا حدودی هماهنگی و اشتراک وجود دارد از جمله اینکه در هر دو نظام اصل بر جبران کامل خسارت و اعاده وضع سابق تا حد امکان است و روش پرداخت معادل پولی خسارت اصلی است و همچنین طرفین قرارداد می توانند با تراضی هر نوع روش جبران خسارت را انتخاب نمایند.