مدلسازی پیش بینی انتشار آلودگی هوا و ارزیابی زیست محیطی آن در صنعت فولاد با روش تولید SLRN

آلودگی هوا از زمان برپایی اولین آتش با انسان بوده است. ولی در زمان های مختلف به جنبه های گوناگونی از آلودگی اهمیت داده شده است. به منظور بررسی هر پدیده نیاز به مدلسازی اثربخشی هر یک از پارامترهای موجود می باشد. چیزی که ما را به سمت یک مدل خاص برای این پدیده یعنی انتشار آلودگی هوا سوق می دهد، نحوه پراکنش آلاینده ها می باشد . جهت بررسی توزیع غلظت آلاینده ها نیاز به تحلیل داده و اطلاعاتی در خصوص ارتفاع دودکش کوره و فرم فلرها می باشد، اکسیدهای نیتروژن به عنوان مهمترین آلاینده هوا در این صنایع شناخته شده است، لذا در این پژوه تنها به نحوه پراکنش و غلظت اکسیدهای نیتروژن، دی اکسید گوگرد و ذرات معلق (PM-) ناشی از مجتمع فولاد، پرداخته می شود. مدل گوسی برای شرایط مختلف جوی و برای شرایط مختلف کارکرد فلر، اجرا شده و بطور کلی پارامترهای مربوط به آلاینده SO2 و NOx محاسبه شده و بیشترین غلظت آلاینده SO2 ناشی از احتراق زغال سنگ در 1 ساعته و سالیانه که به ترتیب (180/2، 67/8) است، بیشترین غلظت ذرات معلق حاصل از احتراق زغال سنگ ذرات 24 ساعته و سالیانه به ترتیب (3/71، 2/26) است و بیشترین غلظت آلاینده NOx حاصل از احتراق گاز در 1 ساعته و سالیانه به ترتیب (209/12، 37/53) است. که با توجه به نتایج حاصل از مدلسازی غلظت آلاینده ها از میزان مجاز مشخص شده در استاندارد هوای پاک بسیار کمتر می باشد.