ارزیابی نقش زنان در حفاظت از محیط زیست (مطالعه موردی: روستاهای بخش مرکزی شهرستان جوانرود)

امروزه اکثر کشورهای جهان با مشکلات محیط زیست روبرو هستند که برای مقابله با این مشکلات نیاز به مشکلات همه ی افراد جامعه می باشد، مشارکت می تواند موجب حفظ محیط زیست و عدم مشارکت نیز می تواند نتایج نامطلوبی را در پی داشته باشد، زنان به عنوان نیمی از افراد تشکیل دهنده ی جامعه می توانند نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست و مصرف بهینه منابع داشته باشند. که متأسفانه به ظاهر نقش آنان در روندهای تصمیم گیری زیست محیطی چندان ملموس نیست به همین خاطر هدف از این مقاله ارزیابی نقش زنان در حفاظت از محیط زیست می باشد. به این منظور از چهار روستای بخش مرکزی شهرستان جوانرود که دروازه ورود به شهرستان جوانرود می باشند (صفی آباد، سرود سفلی، سرود علیا و بیاشوش) تعداد 178 نفر نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید. با استفاده از روش های پارامتری به بررسی فرضیات پرداخته شد. نتیجه گرفته شد که میزان مشارکت زنان، نقش زنان و نقش آموزش زنان در حفاظت از محیط زیست و همچنین نقش زنان در مسائل اقتصادی و مدیریت بحران محیط زیست کمتر از میزان متوسط است و در سطح پایینی قرار دارد. با افزایش سن زنان، مشارکت زنان در حفاظت از محیط زیست بیشتر می شود، نقش آموزش زنان در حفاظت از محیط زیست پر رنگ تر می شود و نقش زنان در مدیریت بحران محیط زیست نیز افزایش می یابد. با افزایش میزان تحصیلات زنان، مشارکت زنان در حفاظت از محیط زیست بیشتر می شود، نقش خود زنان در حفاظت از محیط زیست پر رنگ تر می شود و نقش زنان در اقتصاد محیط زیست نیز افزایش می یابد. در روستای صفی آباد، مشارکت زنان در حفاظت از محیط زیست بیشتر است، نقش خود زنان و نقش آموزش زنان در حفاظت از محیط زیست پر رنگ تر می باشد و همچنین نقش زنان در اقتصاد و مدیریت بحران محیط زیست نیز بیشتر می باشد. همچنین نقش آموزش زنان در حفاظت از محیط زیست برای افراد شاغل طور معناداری پر رنگ تر از افراد غیرشاغل می باشد.