بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی والدین و نگرش آن ها نسبت به پدیده اتیسم با میزان اثربخشی برنامه های آموزشی و بازتوانی در کودکان طیف اتیسم

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی والدین و نگرش آنها نسبت به پدیدهاتیسم با میزان اثربخشی برنامه های آموزشی و بازتوانی در کودکان طیف اتیسم انجام شده است. اینمطالعه از نوع همبستگی بودکه بدین منظور نمونه ای به حجم 120 نفر از والدین (30 نفر والدین کودکاتیسم و 30 نفر والدین کودک عادی) با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار پژوهشحاضر، پرسشنامه پنج عاملی NEO و نگرش سنج محقق ساخته، می باشد. یافته ها از طریق آزمونهمبستگی پیرسون به دست آمده است. هر دو گروه نمونه، در خرده مقیاس های پرسشنامه NEO (رواننژندی، برونگرایی، انعطاف پذیری، دلپذیری و مسئولیت پذیری و با وجدان بودن)، تفاوت معناداری رانشان می دهند. اما بین ویژگی های شخصیتی والدین بانگرش و میزان اثربخشی برنامه های آموزشی وبازتوانی در کودکان اتیسم رابطه معنی داری وجود ندارد.