تأثیر دوره آموزش عمومی نظام وظیفه بر کیفیت خواب سربازان
محل انتشار: فصلنامه علوم مراقبتی نظامی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 327
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MCS-7-1_002
تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1399
چکیده مقاله:
مقدمه: افراد نظامی و به ویژه سربازان به دلیل مأموریت‌های ویژه، مسائل شغلی، فشارهای روانی بیش از اندازه، قوانین سخت نظامی، نسبت به افراد غیر نظامی در معرض آسیب بیشتری از جهت سلامت عمومی و اختلال خواب هستند.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر دوره آموزش عمومی نظام وظیفه بر کیفیت خواب سربازان انجام شد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع مداخله ای نیمه تجربی و به صورت قبل و بعد بود. جامعه پژوهش شامل کلیه سربازان یک مرکز آموزشی عمومی خدمت سربازی در سال 1395 بود. در مجموع 520 نفر از سربازان به روش نمونه‌گیری غیراحتمالی و در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. مطالعه در طی دو مرحله قبل و بعد از اتمام دوره آموزشی سربازی در بازه زمانی تقریبی دو ماه انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات لازم از دو پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (Pittsburgh Sleep Quality Index-PSQI) استفاده شد. در نهایت یافته ها توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری همه آزمون ها (0/05 P<) در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمره کسب شده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ در ابتدای دوره آموزشی عمومی سربازی 2/6±8/5 و در انتهای دوره آموزشی 2/9±12/8 بود که آزمون آماری تی زوجی تفاوت معناداری را بین آنها نشان داد (0/05 P<). همچنین نتایج نشان داد که در همه ابعاد پرسشنامه به جزء بعد تأخیر در به خواب رفتن تفاوت آماری معنادار وجود دارد. این بدان معنی است که آموزش عمومی دوران سربازی بر کیفیت خواب سربازان اثر میگذارد.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به افت کیفیت خواب، برگزاری جلسات مشاوره گروهی، تقلیل بیدارباشهای شبانه، بهبود تغذیه و ایجاد بستری مناسب برای انجام فعالیتهای ورزشی پیشنهاد میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن ملاهادی
Ph.D. in Nursing, Assistant Professor, Exercise Physiology Research Center, Life Style Institute, Nursing Faculty, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
محمد مهدی سالاری
۲- (*Corresponding Author) Ph.D. in Nursing, Assistant Professor, Health Research Center, Life Style Institute, Nursing Faculty, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :