بررسی شگرد ترکیبی کنایۀ ایهامی در غزل های حافظ (دقیقه ای در رمزگشایی عوام فهم و خواص پسندی شعر حافظ)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 224

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JLSS-53-1_001

تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1399

چکیده مقاله:

یکی از ویژگی­ های ممتاز و قابلیّت ­های برجستۀ غزل ­های چندضلعی حافظ، عوام­ فهم و خواص پسند بودن آن ­ها است و این ­که از دیر زمانی است مورد پسند همۀ طبقات فکری واقع شده ­­اند. در واقع، خواجه غزل ­هایش را به­گونه ­ای می­سروده که همۀ اقشار بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. راز و رمز این همه ­فهم بودن در بیان و بلاغت خاص و منحصر به ‌فرد شاعر نهفته است؛ یکی از آن رموز ویژه، بهره­ گیری خواجه از شگرد ترکیبی «کنایۀ ایهامی» است که از ادغام دو شگرد بلاغی، یکی از محدودۀ دانش بیان (کنایه) و دیگری از قلمرو دانش بدیع (ایهام) حاصل می­شود. کنایۀ موجود در این شگرد به آن بعدی عامه ­­فهم می­دهد و در ادامه، به واسطۀ حضور صناعت ایهام و به‌تبع، خاصیّت دوبعدی بودن و قابلیّت تکثیر مفهوم و مضمون و بالطبع توالد و زایش نگاره­ هایی مستقل از یکدیگر سبب خواص­پسند شدن آن می­شود. این مقاله که به روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه ­ای نوشته شده است، به معرّفی دوباره و بررسی شگرد آمیغی «کنایۀ ایهامی» و تأثیر آن بر ساختمان غزل ­های حافظ می­پردازد. نتیجۀ جستار، نشان ­دهندۀ وفور و حضور این شگرد ترکیبی در بدنۀ تصویرهای شعر حافظ است و نیز این­که خواجه توانسته با پیوند دو عنصر ادبی منفرد، از کنایه­ هایی معمولی و عامه­فهم، تصویرهایی دوگانه و ایهامی بیافریند. 

نویسندگان

مصطفی میردار رضایی

دکتری زبان و ادبیا فارسی دانشگا مازندران

سیاوش حق جو

دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • تفتازانی هروی، سعدالدین مسعود. (1407 ه. ق). المطوّل فی شرح ...
  • حافظ شیرازی، شمس‌الدّین محمّد. (1376). دیوان حافظ؛ بر اساس هشت ...
  • حافظ شیرازی، شمس الدّین محمّد. (1377). دیوان غزلیات. نسخۀ دکتر ...
  • حسن‌پور‌آلاشتی، حسین. (1384). طرز‌ تازه. تهران: انتشارات سخن. ...
  • حسن‌لی، کاووس. (1385). چشمۀ خورشید. شیراز: نوید شیراز. ...
  • حق‌جو، سیاوش. (1381). «پیشنهاد برافزودن دو فن دیگر بر فنون ...
  • حق‌جو، سیاوش. (1390). «طرف وقوع و شگردهای ادبی ناشناخته». فصلنامۀ ...
  • خرّمشاهی، بهاءالدّین. (1367). حافظ‌نامه. بخش اوّل. چاپ دوّم. تهران: شرکت ...
  • خطیب قزوینی، محمدبن عبدالرحمن. (1302 ه. ق). تلخیص المفتاح فی ...
  • دادبه، اصغر. (1380). ایهام. در دایره‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر ...
  • ذوالریاستین، محمّد. (1379). فرهنگ واژه‌های ایهامی در اشعار حافظ. چاپ ...
  • زرّین‌کوب، عبدالحسین. (1383). از گذشتۀ ادبی ایران. چاپ دوّم. تهران: ...
  • زرّین‌کوب، عبدالحسین. (1363). سیری در شعر فارسی. تهران: مؤسسۀ انتشارات ...
  • سکّاکی، ابویعقوب یوسف. (1348 ه. ق). مفتاح العلوم. بیروت: دارالکتب ...
  • شفیعی کدکنی، محمّدرضا. (1392). زبان شعر در نثر صوفیه. چاپ ...
  • شفیعی کدکنی، محمّدرضا. (1387). صورخیال در شعر فارسی. چاپ دوازدهم. ...
  • شفیعی کدکنی، محمّدرضا. (1388). موسیقی شعر. چاپ یازدهم. تهران: آگاه. ...
  • شفیعیون، سعید. (1387). زلالی خوانساری و سبک هندی (بررسی جایگاه ...
  • شمیسا، سیروس. (1383). بیان و معانی. چاپ هشتم. تهران: انتشارات ...
  • شمیسا، سیروس. (1382). سبک‌شناسی شعر. چاپ ششم. تهران: انتشارات فردوسی. ...
  • طوسی، ادیب. (1367). «مقایسۀ بین شعر سعدی و حافظ». مقالاتی ...
  • فرید، طاهره. (1367). ایهامات دیوان حافظ. چاپ اوّل. تهران: طرح ...
  • میردار رضایی، مصطفی. (1391). ابعاد کنایه در غزلیات صائب. پایان‌نامۀ ...
  • میردار رضایی، مصطفی. (1397). فرآیند تکوین و تکامل تصویر از ...
  • نمایش کامل مراجع