کاربرد الگوی طراحی باغ ایرانی در باغهای شمال ایران
محل انتشار: ماهنامه باغ نظر، دوره: 17، شماره: 91
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 138
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BAGH-17-91_004
تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1399
چکیده مقاله:
یان مسئله: مجموعۀ باغهای ایرانی که در فهرست میراث جهانی یونسکو بهثبت رسیده است از خصوصیات مشترکی برخوردارند که الگویی از طراحی باغ را موسوم به باغ ایرانی معرفی میکنند. خصوصیات برشمردۀ باغهای ایرانی عموماً عبارت است از هندسهمندی، انتظامهای محوری، مرکزی و چهاربخشی، سازمانهای فضایی خاص کوشک و باغ و نظامهای آب و کاشت که پدیدآورندۀ ساختار باغ هستند. از دیگر ویژگیهای برشمرده برای کاربست الگوی باغ ایرانی، که آن را تمثیلی از بهشت نیز دانستهاند، ضرورت استقرار در سرزمینهایی بهلحاظ اقلیمی گرم و خشک قلمداد میشود و با توجه به منظر طبیعی و سرسبز مناطق معتدل و مرطوب، کارکرد و ضرورتی برای اعمال این اصول طراحی خاص در آن قائل نیستند.هدف پژوهش: این نوشتار با رد این فرضیه تأکید دارد کاربست الگوی باغ ایرانی منحصر به معماری منطقۀ فلات مرکزی ایران نیست و میتوان سوابقی از کاربست الگوی باغ ایرانی در دیگر سرزمینهای ایرانِ فرهنگی با درنظرگیری خصوصیات اقلیمی متفاوت از فلات مرکزی مشاهده کرد.روش پژوهش: اینکه آیا الگوی باغ ایرانی مختص به سرزمینهای گرم و خشک در فلات مرکزی ایران است؟ کاربست این الگو در سرزمینهای معتدل و مرطوب چگونه بوده است؟ نمونههایی از کاربست الگوی باغ ایرانی در گیلان زمین کداماند؟ پرسشهای تحقیق پیش رو را در بر میگیرند. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و تحقیق زمینهای به ابعاد مشترک و متفاوت باغهای شمال ایران در مقایسه با باغهای فلات مرکزی ایران میپردازد.نتیجهگیری: این پژوهش با بررسی نمونههایی از کاربست این الگو در اقلیم معتدل و مرطوب شمال ایران بهویژه در منطقۀ گیلان نتیجه میگیرد «دارالحکومه»، «باغ صفا» و «باغ ناصریه» در رشت و خانهباغی در املش از استان گیلان نمونههایی از کاربست الگوی باغ ایرانی همچون «باغ عباسآباد» بهشهر هستند که در سرزمینهایی با اقلیم معتدل و مرطوب شکل گرفتهاند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدعبداله میرصفا
کارشناس ارشد معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، ایران.
مصطفی پورعلی
دکتری معماری، استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :