سرمایه روان شناختی در رابطه با متغییرهای مدیریت سازمانی

موفقیت حکم می کند که سازمان ها همه نوع منابع ایجاد ارزش را شناسایی و در آن سرمایه گذاری کنند. به عنوان مثال: دردهه های گذشته سازمان ها تکنولوژی های برتر را به عنوان منبع اصلی مزیت خود در اختیار داشتند، اما تجربه نشان داد که رقبا برتری تکنولوژی (چه محصول و چه فرایند) را طی یک سال کپی می کنند. ( جزندری، وآخرین، 1394) در سال های اخیر، توجه به روانشناسان به موقوله روان شناسی مثبت گرا جلب شده؛ روان شناسی مثبت گرا یک پارادیم تأکید و تمرکز بر روی نقاط قوت و توانمندی ها (توسعه منابع انسانی) به جای تمرکز و تاکید صرف روی نقاط ضعف و درمان مشکلات (بهسازی منابع انسانی) است. توجه به سرمایه روان شناختی (بعد چهارم سرمایه های سازمانی) می تواند برای سازمان هایی که دغدغه کارکنان را دارند و به دنبال پیشرفت و ایجاد مزیت رقابتی پایدار در محیط های پرچالش امروزی هستند مفید و موثر باشد، به دلیل این که این موضوع (سرمایه روان شناختی) قابل توسعه و آموزش است و تحقیقات نشان داده سازمان هایی با کارکنان با سطح بالای سرمایه روان شناختی، کارآمدتر، منعطف تر، خلاق تر بوده و مقاومت کمتری درمقابل تغییرات از خود نشان می دهند.