جایگاه اصل استصحاب در حقوق کیفری

یکی ازکاربردی ترین دلیل ها درعلم اصول ،فقه وهمچنین حقوق،استصحاب است .استصحاب حکم به بقای آن چیزیاست که درگذشته بوده است . عقل ،سیره عقلاءوروایات همگی برلحاظ جنبه کاشفیت دراعتباراستصحاب دلالت دارند. اصل استصحاب با توجه به اینکه جزء اصول محرزه به شمار می رود و نسبت به سایر اصول ثلاثه در راس و ام الاصول گفته می شود لذا به نظر در قبال سایر اصول عملیه همانند یک اماره عمل می کند و در معارضه با اصل برایت، احتیاط و تخییر با تمام اقسامشان تقدم دارد و اصولیون هم در این مورد اجماع و اتفاق دارند؛ ولی آنچه در این مسیله محل نزاع و اختلاف می باشدکیفیت تقدم اصل استصحاب می باشد.اصل استصحاب یکی از اقسام اصول عملیه و زیر شاخه ادله فقاهتی است که با استفاده از آنها، احکام ظاهری را استخراج می کنیم به عبارت دیگر ادله فقاهتی ما را به حکم ظاهری می رساند بدین معنا که دلایل فقاهتی همان اصول عملیه هستند که درموارد بروز شک در تعیین حکم شرعی، تکلیف مکلف را روشن می سازد.