ازدواج و تمتع مرد از همسر در محدوده ی خردسالی تا 18 سالگی

مطابق قواعد فقه امامیه ازدواج صغیره و باکره ی بالغه ی زیر 18 سال با اذن ولی جایز است و این امر به صورت قطعی پذیرفته شده است و به تبع آن قانونگذار در ماده ی 1043 قانون مدنی آن را به رسمیت شناخته است.همچنین بنا بر قول مشهور فقهای امامیه بر زوج حرام است قبل از آنکه زوجه ی صغیره به سن بلوغ برسد با او نزدیکی نماید لیکن در بسیاری از کتب فقهی متاخر امامیه فتاوایی مشاهده میشود که ظاهر آنها درنگاه اول موهم جواز استمتاع به طور مطلق از است.در پژوهش حاضر از طریق مطالعه ی دقیق آرای فقهی و سایر ادله ی موجود و مطابق با قوانین موجود، بیان کردیم ازدواج با صغیره در مواردی که مصلحت و غبطه ی او اقتضا میکند و همچنین ازدواج باکره ی بالغه ی زیر 18 سال با اذن ولی جایز است، همچنین نوشتار حاضر با مداقه و تأمل در کلمات اصحاب عبارات فقهایی که سخن از جواز استمتاعات گفته اند را ناظر به عناوین و احکام اولی دانسته و با حاکمیتی که برای قاعده ی لاضرر وجود دارد هرگونه استمتاعی از نابالغ را با توجه به لطمات جسمی و به خصوص روحی و معنوی که ممکن است برای او پدید آید مردود میداند.