ارزیابی توسعۀ پایدار شهری با تأکید بر شاخص‌های توسعۀ میان‌افزای شهری (مطالعۀ موردی: مناطق هشت‌گانۀ شهر اهواز)
محل انتشار: پژوهش های جغرافیای انسانی، دوره: 52، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 288
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHGR-52-4_009
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1399
چکیده مقاله:
رشد روزافزون جمعیت شهری و افزایش مهاجرت به کلانشهرها از یک سو و فقدان برنامهریزیهای کارآمد، از سوی دیگر، علاوه بر افزایش دامنة ساخت و سازها در نقاط پیرامونی شهرها، استفادة بیرویه و ناصحیح از منابع و تخریب اراضی کشاورزی را در پی داشته است. توسعة میانافزا یکی از رویکردهای اصلی در مقابله با پدیدة پراکنش و رشد افقی شهرهاست. یکی از اصلیترین حوزههایی که در توسعة میان‌افزای شهر به آن توجه میشود زمینهای بایر و بلااستفاده در محدودة شهر است. توجه به ظرفیت بالای زمینهای بایر در شهر میتواند راه ما را در رسیدن به شهری پایدار هموار کند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی شاخص‌های توسعة پایدار شهری با تأکید بر شاخص‌های توسعة میان‌افزای شهری در شهر اهواز در قالب سه بُعد اجتماعی، کالبدی، و فضایی از طریق بررسی 33 شاخص است. روش تحقیق در این مطالعه روش توصیفی- تحلیلی است.همچنین، برایدستیابی به این هدف از ضریب آنتروپی شانون، مدل TOPSIS، و تحلیل خوشهای استفاده شده است. اطلاعات لازمه از طریق مطالعات کتابخانهای و با استفاده از آمار نامة سال 1395 شهر اهواز بهدست آمده است. نتایج حاصل از مدل تاپسیس نشان داد، به لحاظ ظرفیت توسعة میانافزا، با استفاده از شاخص‌های منتخب بهترتیب مناطق 5 (589/0) و 1 (416/0) دارای بالاترین ضریب و بیشترین ظرفیت توسعة میان‌افزای شهری را دارا میباشند. مناطق 2 (024/0) و 7 (145/0) دارای کمترین ظرفیت توسعة میان‌افزای شهری در شهر اهواز را دارا میباشند. همچنین، مناطق 4 (923/0) و 6 (759/0) به لحاظ وضعیت توسعة پایدار شهری بهترتیب دارای بالاترین ضریب برخورداریاند و مناطق 5 (022/0) و 2 (177/0) نیز دارای کمترین ضریب برخورداریاند. نتایج بررسی وضعیت میزان برخورداری مناطق هشتگانة شهر اهواز به لحاظ شاخص‌های منتخب توسعة پایدار شهری متفاوت است؛ بهطوریکه از لحاظ برخورداری از شاخص اجتماعی منطقة4، شاخص خدمات شهری منطقة 1، و شاخص کالبدی منطقة 4 دارای بیشترین میزان برخورداریاند و از نظر میزان عدم برخورداری (محرومیت) از لحاظ شاخص اجتماعی منطقة 5، شاخص کالبدی منطقة7، و از نظر شاخص خدمات شهری منطقة8 بهعنوان محرومترین مناطق از لحاظ برخورداری از شاخص‌های منتخب توسعة پایدار شهری مشخص شدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سارا موزرمی
دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
رحیم سرور
عضو هیئت علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
مجید ولی شریعت پناهی
دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم و انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام خمینی (ره)، شهر ری، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :