درآمدی بر ماهیّت اندیشه در زبان صوفیانه و ادب عرفانی
محل انتشار: فصلنامه زبان و ادبیات فارسی، دوره: 16، شماره: 21
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 232
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-16-21_002
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1399
چکیده مقاله:
جایگاه تصوّف در جوامع اسلامی، همچنان محلّ تردید و بدگمانی است و زبان این مکتب، همواره عامل بنیادین این مناقشهها بوده. از سوی دیگر، این باور نیز وجود دارد که آنچه از زبان صوفیانه برآمده، با اندیشۀ راستین سنخیّت ندارد. این پژوهش به روش توصیفی_تحلیلی با بهرهگیری از مطالعات کتابخانهای و اسنادی با تمرکز بر ماهیّت «بیان» اندیشه و تحلیل آن در نظریّۀ «اندیشهکلامی ویگوتسکی»، «دروننگری پیاژه» و «بازی زبانی ویتگنشتاین»، و سنجش آن در زبان صوفیانه، پاسخی است به مناقشههای موجود در خصوص ماهیّت اندیشۀ صوفیانه. دستاورد آن نیز اثبات میکند تصوّف، گفتمانی اندیشه محور است که البتّه گزارههای معرفتی و هستیشناختی آن، اثبات ناپذیر و غیر ارجاعیاند، دلیل آن نیز علاوه بر پیوند ناگسستنی این گزارهها با عنصر عاطفه، این است که اندیشۀ صوفیانه تنها راه رهانیدن دین از هرگونه خوانش تکساحتی و تعریف راستین جایگاه انسان در نظام هستی و رابطۀ او با خالقیّت پروردگار است.
نویسندگان
سعید اکبری
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات پارسی دانشگاه رازی،کرمانشاه، ایران
ابراهیم رحیمی زنگنه
استادیار زبان و ادبیات پارسی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
غلامرضا سالمیان
دانشیار زبان و ادبیات پارسی دانشگاه رازی،کرمانشاه. ایران