بررسی شخصیت سیاوش با نظریه مثبت‌اندیشی سلیگمن

داستان سیاوش، از جمله داستان‌های برجسته و پرآوازه شاهنامه بی بدیل حکیم فردوسی  است. این داستان ارجمند ونیز شخصیّت سیاوش از دیر باز تاکنون از دیدگاه‌های گوناگون مورد بررسی و واکاوی محققان و شاهنامه پژوهان قرار گرفته است. درجستار پیش‌رو شخصیّت سیاوش، با روش توصیفی- تحلیلی، با تمرکز بر نظریۀ مثبت‌اندیشی مارتین سلیگمن مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش شخصیّت سیاوش و اعمال و گفتار و تفکّرات وی با تکیه بر فضائل شش‌گانه مطرح در نظریۀ سلیگمن( خرد، شجاعت، انسانیت، عدالت، اعتدال و تعالی) بررسی گردیده، با بیت‌های روایت‌گر رفتار و گفتار سیاوش تطبیق داده شده است. نتیجۀ یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد، سیاوش از همه فضایل شش‌گانۀ مذکور، به خوبی برخوردار است. با این همه فضایل اخلاقی سیاوش مانع رخداد تراژدی در زندگی وی نمی‌گردد و سرانجام سیاوش با وجود آن همه مثبت اندیشی و آراستگی به انواع فضایل اخلاقی، به مرگی جان سوز و دل خراش در اوج  جوانی روی در نقاب خاک می کشد.