پگاهانگی وازخودبیگانگی

      این جستار پاسخی است اندیشه ورزانه بدین پرسش بنیادین که : چرا در روزگارما که روزگار دانش و آزمون های دانشورانه وپیشرفت های شگرف درفناوری و ابزارسازی است، به گونه ای شگفتی انگیز و پرسمان خیز، بازگشتی پرشور به اسطوره و جهان اسطوره ای دیده می شود. برترین وآشکارترین نمود این بازگشت را در هنرسینما   می بینیم که هنری است به یکبارگی پدیدآوردۀ روزگارنو.دراین جستارکوشیده شده است که پاسخی ژرفکاوانه بدین پرسش داده شود:چرا در روزگاری که می توانیم آن را روزگار درخشندگی درخود آگاهی بدانیم، بگونه ای ناخوداگاهانه ،جهان فسون بار راز را می جوییم و به سده های میانین بازمی گردیم که آنها ر ا سده های تاریکی می دانند و می خوانند