بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های همدلی بر بهبود قضاوت اخلاقی دانش آموزان

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های همدلی بر بهبود قضاوت اخلاقی در دانش‌آموزان پسر دبستانی بود. روش: پژوهش حاضر که از نوع مطالعات نیمه آزمایشی است به شیوه‌ی پیش آزمون – پس آزمون به همراه گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری کلیه پسران دانش آموز مقطع ابتدایی استان اصفهان-شهرستان شاهین شهر در سال تحصیلی97-96 می‌باشند ، 30 آزمودنی به شیوه در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند . جهت سنجش متغیرها در این پژوهش از پرسشنامه قضاوت اخلاقی تدوین دورگانداسینها و میراوارما (1998) استفاده شده است. مهارت همدلی به مدت 8 جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد ؛ سپس داده‌های حاصل از آزمون‌ها با استفاده از  کوواریانس چند متغیری به کمک نرم افزار SPSS-22  مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها  نشان دادند که آموزش مهارت همدلی بر بهبود قضاوت اخلاقی (قوه تشخیص، تکمیل جملات ناتمام، مقایسه اخلاقی، بهترین پاسخ، استدلال اخلاقی و تعریف اخلاق) دانش‌آموزان پسر دبستان تاثیر دارد (05/0 > P). می‌توان چنین عنوان کرد که شاخص قضاوت اخلاقی قابلیت ارتقاء را دارا می‌باشد و از طریق آموزش می‌توان در جهت بهبود آن گام برداشت.