کارایی سن شکارگر (Nesidiocoris tenuis Reuter (Hempitera, Miridae در کنترل بید گوجهفرنگی (Tuta absoluta Meyrick (Lepidoptera: Gelechiidae در شرایط گلخانه
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 11، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 300
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-11-3_002
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
چکیده مقاله:
بید گوجهفرنگی Tuta absoluta آفتی است که از سال 1389 وارد کشور شده و بهسرعت در مناطق مختلف از جمله جنوب استان کرمان گسترش یافته است. سن شکارگر Nesidiocoris tenuis در کنترل بید گوجهفرنگی در گلخانههای گوجهفرنگی نقش مؤثری دارد. برای بررسی کارایی سن شکارگر در کنترل این آفت، در یک گلخانه پژوهشی رهاسازی سن شکارگر در پنج تیمار شامل یک جفت سن بالغ بهازای هر بوته، 6 عدد پوره سن چهار بهازای هر بوته همزمان با آلودهسازی مصنوعی (رهاسازی یک جفت حشره بالغ بید گوجهفرنگی بهازای هر بوته)، یک جفت سن بالغ بهازای هر بوته و 6 عدد پوره سن چهار بهازای هر بوته یک هفته پیش از آلودهسازی مصنوعی و بدون رهاسازی سن شکارگر (شاهد)، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار بهانجام رسید. ارزیابی در دو نوبت 40 و 70 روز پس از آلودهسازی مصنوعی روی 20 بوته از هر کرت انجام شد. نتایج نشان داد دو تیمار رهاسازی حشره بالغ و پوره یک هفته پیش از آلودهسازی مصنوعی، با کمترین تعداد لارو (1/52 ± 5 و 1/01 ± 5/1 در 40 روز و 0/58 ± 2 و 0/58 ± 4 در 70 روز)، دالان (2/96 ± 11/4 و 2/2 ± 10/7 در 40 روز و 0/67 ± 4/7 و 0/88 ± 6/7 در 70 روز) و درصد خسارت به میوه (1/45 ± 4/7 و 1/21 ± 7/3) و نیز بیشترین تعداد سن مستقر در بوتهها (0/14 ± 3/6 و 0/07 ± 3/1 در 40 روز و 0/2 ± 5/8 و 0/24 ± 4/6 در 70 روز) بهتر از سایر تیمارها بودهاند. از نظر تعداد علائم خسارت سن به بوتهها نیز دو تیمار یادشده بهویژه در ارزیابی نهایی اختلاف معنیداری با سایر تیمارها نداشته و برای کاربرد در گلخانههای تجاری پیشنهاد میشوند.
کلیدواژه ها:
Biological control ، Jiroft ، Predatory efficiency ، Tomato leaf miner moth. ، پروانه مینوز گوجهفرنگی ، کارایی شکارگری ، کنترل بیولوژیک ، جیرفت
نویسندگان
پیمان نامور
Plant Protection Research Department, South Kerman Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO
شهرام فرخی
Biological Control Department, Iranian Research Institute of Plant Protection, AREEO, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :