راهکارهای دستیابی به هویت از دست رفته محلات پایدار

هویت شهری، هویت جمعی است که با تبلور عینی در فیزیک و محتوی شهر معنادار می شود.، مجموعه ای از صفات و مشخصاتی که با تشخیص شناخت نقش افراد، اشیا، اجتماعات و مکان ها مقوله هویت را به طور عام و هویت شهری را بطور خاص حائز اهمیت می نماید. در دوران اخیر بحران هویت شهری به صورت نگران کننده ای احساس می گردد اصرار بر هدایت کالبد شهر براساس فهم مدیران و طراحان شهری بر اساس تدوین قوانینی که استقالل و شخصیت و هویت شهرها و فضاهای شهری گذشته را از بین برده است و جایگزین آن در ذهن عموم مردم مجموعه ای از ساختمانهای بلند، خیابان ها، ادارات و پارک ها که تعلق خاطر به این فضاها به مرور کمتر و کمتر شده را بر کالبد مصنوع شهر پوشانده اند. این مسئله مشکالت عدیده ای در فرآیند شکل گیری کالبد شهر ها و محلات ایجاد نموده است و شهر های زیادی برخالف هویت اصیل شهر ایرانی ، در حال شکل گیری و گسترش اند. در این میان فضاهای شهری به سبب نقشی که در شکل دادن تصویر ذهنی و نقشه شناختی دارند در هویت بخشی شهر ها از جایگاه ویژه ای برخوردارند. در مقاله حاضر شاخص های موثر بر هویت شهری و محله ای معرفی شده است.این شاخص ها در ابعاد گوناگون کالبدی، احتماعی و زیست محیطی و میزان تاثیرشان بر مبنای مطالعات تحلیلی-توصیفی بوده است که در انتها راهکارهایی در راستای ارتقای هرچه بیشتر ین شاخص ها ارائه شده است. ویژگی های کالبدی معماری محلات باعث خواهد شد تا بتوان از تکنولوژی جدید به عنوان ابزاری برای طراحی استفاده کرد نه عنصر غالب بر طراحی پایدار محلات همانند آنچه که امروزه در ساخت و ساز های محلات امروزی مشاهده می کنیم.