اثرات نظریه فرم تابع عملکرد بر معماری سنتی معاصر ایران

هنر معماری بخشی از هویت تاریخی یک کشور به شمار می رود که میراثی گرانبها برای آیندگان خواهد بود و از سویی دیگر این هنر ارزشمند، بازتابی از دین، تمدن و فرهنگ یک مملکت است که به جهانیان عرضه می شود بنابراین معماری هنری است فاخر که تاریخ، فرهنگ، تمدن، دین و سبک زندگی را توامان به تصویر می کشاند.این پژوهش از آن جهت قابل تحقیق و بررسی می باشد که در اثار معماران معاصر ایرانی، جلوه های از به کاربردن معماری مدرن غربی دیده شده که خود می تواند عامل مهمی در کمرنگ کردن و بی توجهی به معماری چندین ساله ی این سرزمین باشد . هدف از انجام این پژوهش پس از بررسی تاثیرمعماری مدرن غرب، در دورانی از معماری ایرانی است که پس از آن با تغییر در شیوه آموزش از مدرن(فرم تابع عملکرد)، شکل سبک بین المللی به خود گرفت و نتوانست ادامه گر راهی برا ادامه معماری سنت ایرانی باشد. پس با این پژوهش رسیدن به شیوه آموزش برای رسیدن به اصول معماری معاصر ایرانی هدف اصلی است. ایا در معماری سنتی ایران،فرم تابع عملکرد یا عملکرد تابع فرم یا هر دو در پی تحقق معنا میباشند.روش انجام پژوهش براساس مطالعات کتابخانه ی و اسناد و مدارک معتبر علمی صورت گرفته است. نتیجه ی حاصل ازین پژوهش بدین گونه می باشد که: در دوره هایی مانند پهلوی اول و پهلوی دوم با توجه به نگاه ضد فرهنگی و ضد بومی و روی کار آمدن معماری مدرن در ایران سبب شده که معماری در جهت نیل به احقاق شخصیت واقعی خود یعنی فرم و عملکرد هردو تامین کننده معنا نبوده باشد و بیشتر به جهت تبعیت فرم از عملکرد و عملکرد از فرم کشانده شده و در مقابل آن دوره های که نگاه بومی و فرهنگی به معماری این سرزمین بوده و همچنین روی کار آمدن معماری برخاسته از ذات مردم این سرزمین مانند قاجار و بعد از انقلاب، می توان به نتیجه رسید که هر دو عامل فرم و عملکرد تامین کننده ی واقعی خود معنا بوده اند.