پژوهشی پیرامون گردشگری و بررسی مکان های تفریحی-گردشگری با رویکردمکان یابی بهینه(نمونه موردی : شهر دستجرد)

گردشگری در دنیای امروز تبدیل به صنعت شده است. صنعتی که به علت مزایای بسیار آن، اکثر کشورها و دولتها برای برخورداری از آن، اهتمام ورزیده اند. کشور ما نیز دارای استعداد های فراوانی در این زمینه می باشد. اما به علت وجود عوامل فراوانی، از تمامی این قابلیت ها استفاده نشده است.دلایلی همچون تحریم های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی از سوی کشورهای خارجی و همچنین عدم مدیریت درست در بهره برداری حداکثری از امکانات داخلی سبب شده است ای این مهم در کشور ما به آن میزان که شایسته است مورد توجه قرار نگیرد.آیا با توجه به موارد فوق راهکاری برای رهایی از آن وجود دارد؟ هر چند در سالهای گذشته تلاش های فراوانی در این راستا صورت گرفته ، اما هنوز تا نقطه ایده آل راه زیادی باقی مانده است. عدم شناسایی مناطقِ مناسبِ گردشگری و معرفی عمومی آن در سطح کشوری و جهانی ، و عدم مکان یابی مناسب در آن مناطقِ دارای استعداد از یک طرف و عدم سرمایه گذاری و آماده سازی بستری مناسب در آن نقاط برای جذب گردشگر از طرفی دیگر،باعث مهجور ماندن این پتانسیل ها در کشور شده است. این پژوهش با بررسی های میدانی و مطالعات کتابخانه ای به تحلیل شهر دستجرد پرداخته است و به این نتیجه رسیده است که این شهر کوچک، با توجه به اقلیم و محل قرارگیری اش در دشت و حاشیه کوهستان، توانایی آن را دارد که منطقه مناسبی از نظر گردشگری برای استان قم باشد. پژوهش در ادامه با بررسی نواحی تفریحی-گرشگری، از منظر مکان یابی بهینه به این نتیجه می رسد که این مکان ها در صورت مدیریت صحیح و سرمایه گذاری مناسب، می توانند در کل سال قابلیت جذب گردشگر داخلی و خارجی را داشته باشند.