بررسی تأثیرگذاری عوامل موثر بر مفهوم سکونت درخانه خواجه باروخ شهر کرمانشاه

سکونت بیانگر برقراری پیوندی پر معنا بین انسان و محیط مفروض است که تلاش برای هویت یافتن به مکانی حس تعلق داشتن ناشی میگردد . مفهوم عام سکونت یا بودن انسان در زمین و محیط مناسب با آن، پاسخ های معمارانه گوناگونی در اندیشه سنت و مدرن داشته است. با وجود این تاکنون، شناخت چیستی سکونت و معنای خاص آن آرامش همچنان از چالشهای نظری در حوزه ارتباط انسان و محیط بوده است. اگرچه این حس در یک خانه باز می گردد به رفتار و عادات یک خانواده ولی چگونگی طراحی فضاها و حسی که آنها به انسان القا میکند به نوبه خود تاثیرگذار میباشند. بنابراین نیاز به سکونت بعد از آب، هوا و غذا از مهمترین دغدغه های آدمی میباشد. فلذا انسان زمانی بر خود وقوف مییابد که سکنی گزیده باشد و هستی خود را تثبیت کرده باشد. از این رو مفهوم سکونت همواره در طول تاریخ ذهن اندیشمندان را به خود مشغول داشته است. هدف از نگارش پژوهش حاضر بررسی تأثیرگذاری عوامل موثر بر مفهوم سکونت درخانه خواجه باروخ شهر کرمانشاه میباشد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین میانگین تأثیرگذاری عوامل موثر بر تحقق مفهوم سکونت در خانه های سنتی، اختلاف بارزی وجود دارد؛ به گونه ای که "مکانیابی مناسب" با میانگین رتبه 9/05، دارای بیشترین اثرگذاری و "پرهیز ازتشخص"، با میانگین رتبه 1/97، دارای کمترین اثرگذاری بر تحقق مفهوم سکونت در خانه های سنتی است. بنابراین عوامل موثر بر تحقق مفهوم سکونت در خانه های سنتی، براساس میانگین رتبه، اولویتبندی شدند. همچنین به طور کلی عوامل موثر بر تحقق مفهوم سکونت در خانه های سنتی به ترتیب اولویت مکانیابی مناسب با رتبه 1 و "وجود سلسله مراتب فضایی" و " تأمین آسایش حرارتی و برودتی" با رتبه 2 و " مصون بودن فضاهای داخلی خانه از اشراف و دید بیگانگان" با رتبه 3، از مهمترین عوامل در تحقق مفهوم سکونت در خانه های سنتی هستند.