بازنگری حقوق شهروندی به منظور ارائه راهکار در جهت ایجاد آسایش در طراحی معماری (با تمرکز بر کشور ایران)

تحولات ساختاری و کارکردی نظام های اجتماعی و سیاسی باعث ایجاد بسترهای متفاوتی در اداره امور شهرها شده است. شهرها به عنوان مراکز سکونتی دارای کالبد و کارکردهای متفاوتی هستند. شهر، شهروند و مدیریت شهری به عنوان مفاهیمی هستند که ارتباط بسیار تنگاتنگ و نزدیکی با یکدیگر دارند. برقراری شرایط و زمینه های لازم برای تعامل بین عناصر مدیریت شهری که شامل شهروندان، نهادهای اداره کننده شهر، شورای اسلامی و بخش خصوصی است نیازمند قرارگرفتن بر مدار قانونمداری است. در این مقاله به روش مطالعه کتابخانه ای و گردآوری اطلاعات از منابع موجود و مرتبط به بررسی راهکارهای رسیدن به هدف زندگی شهری راحت برای تمام اقشار می پردازیم . در پایان به بررسی تأثیر طراحی درست مسیرهای ارتباطی ، گذر ها و همچنین نگاه استراتژیکی نسبت به حقوق شهری در جامعه و استراتژی های مؤثر در طراحی شهرها خواهیم پرداخت و با نتیجه گیری استنتاجی، ضمن تأکید بر تعریف مجدد حقوق شهری و تلاقی اجماع میان جامعه مدنی و بخش عمومی (دولت ، شهرداری و. . . )، تلاش میکنیم که با آگاه سازی هر چه بیشتر ادبیات حوزه آسایش شهری را غنی تر سازیم.