مروری بر انواع روشهای ریزپوشانی باکتریهای پروبیوتیک
محل انتشار: بیست و هفتمین کنگره ملی علوم و صنایع غذایی ایران
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 344
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCFOODI27_089
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
چکیده مقاله:
پروبیوتیکها میکروارگانیسم های زنده ای هستند که در صورتی که به میزان کافی وارد بدن شوند؛ تأثیرات مفیدی بر سلامت مصرف کنندگان اعمال می نمایند. قابلیت زیستی اندک پروبیوتیک ها در شرایط دشوار فرآورده های غذایی و شرایط اسیدی و صفراوی دستگاه گوارش موجب پیدایش روش نوینی به نام ریزپوشانی گردید. ریزپوشانی عبارت است از پوشش دادن لایه ای از هیدروکلوئیدها به دور سلولهای میکروارگانیسمهای پروبیوتیک و محصور کردن آنها به منظور تفکیک از محیط طوری که آزادسازی هدفمند سلولها در مکان و زمان مناسب را به دنبال داشته باشد. ریزپوشانی سلولها، به ایمن سازی آنها از شرایط نامساعد محیطی نظیر pH پایین و یا اسیدیته بالا، انجماد شدید یا خشک کردن انجمادی، اکسیژن مولکولی، خشک کردن پاششی، باکتریوفاژها، ترکیبات شیمیایی ضد میکروبی صورت میگیرد. جهت ریزپوشانی پروبیوتیکها از ترکیبات مختلفی همچون ترکیبات آلژینات، کیتوزان، قندها و ترکیبات نشاسته استفاده میشود. با توجه به اینکه امروزه استفاده از پروبیوتیکها رایج گشته و برای اثر گذاری بهتر آنها بایستی به مقدار کافی به دستگاه گوارش برسند و بر این اساس استفاده از روشی همچون پوشش دهی جهت حفظ تعداد مناسب باکتریهای پروبیوتیک در مواد غذایی و شرایط دستگاه گوارش ضروری به نظر میرسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فائزه شیرخان
دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حدیث آریایی
دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل، ایران