اثربخشی مداخله شناختی - رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر دلزدگی، رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین با مشكلات خانوادگی

سلامت خانواده در گرو تداوم و سلامت رابطه بين زن و شوهر مي باشد و رابطه زناشويي هسته مركزي نظام خانواده است. هدف پژوهش، مقايسه اثربخشي درمان شناختي رفتاري مبتني بر ذهن آگاهي بر دلزدگي زناشويي، رضايت زناشويي و صميميت زوجين بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره ساري بودند. 32 نفر به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (هر گروه 16 نفر) و يك گروه كنترل (16 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش، هشت جلسه درمان را بصورت هفتگي به مدت 90 دقيقه (شناختي رفتاري مبتني بر ذهن آگاهي) دريافت كردند. ابزارهاي مورد استفاده پرسشنامه رضايت زناشويي كانزاس (1986)، پرسشنامه دلزدگي زناشويي پاينز (1996) و مقياس صميميت زناشويي واكر و تامسون (1983) بود. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون تحليل كواريانس چند متغيره انجام شد. يافته ها نشان داد درمان شناختي رفتاري مبتني بر ذهن آگاهي روي دلزدگي زناشويي و مولفه هاي آن (P< 0/01-) و F=18/55)، رضایت زناشویی (P< 0/01 و F= 7/28) تاثير دارد. بر حسب نتايج، از طريق بكارگيري تكنيك هاي بازسازي شناختي، تغييراتي در دلزدگي و رضايت و صميميت زناشويي ايجاد كردند. لذا نتيجه اين پژوهش، حمايتي تجربي براي هر دو درمان در جهت بهبود رابطه ي زناشويي فراهم مي كند .