طراحی بیوانفورماتیکی و ساخت کاست ژنی دربردارندهی ژنهای blf1، ctxB و stxB
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 288
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NUMS-8-4_007
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1399
چکیده مقاله:
مقدمه
باکتری بورخولدریا سودومالئی، ویبریوکلرا و شیگلا دیسانتری عامل بیماری میلوئیدوزیس، وبا و شیگلوز در انسان میباشند. پروتئینهای BLF1 مربوط به B. pseudomallei، CTxB ویبریوکلرا و StxB شیگلا دیسانتری خاصیت آنتیژنیک، ادجوانتی مخاطی، حاملی و ایمنیزایی دارند. هدف این مطالعه، ساخت کاست ژنی دربردارندهی ژنهای blf1، ctxB وstxB و بیان پروتئین آنها در E. coli میباشد.
مواد و روشها
با استفاده از نرمافزارهای بیوانفورماتیک Protparam و Modeller، حالتهای مختلف پروتئین کایمریک ژنهای مربوطه بررسی شد. ساختار دوم پروتئین و اپیتوپهای خطی و ساختاری نیز تعیین گردید. ژنهای blf1 و stxB از پلاسمید pET28a-BLF1-STxB، PCR و قطعه 850 جفت بازی BLF1-STxB با جایگاههای آنزیمی NotI وSalI در وکتور بیانی pET28a-CTxB زیرهمسانهسازی و به باکتری E. coli سویهی BL21(DE3) ترانسفورم شد. پس از توالییابی، بهینهسازی بیان ژن سنتزی تحت القایIPTG (Isopropyl-β-D-thiogalactoside) و درجه حرارت 25 درجه سانتیگراد انجام و بوسیله تکنیک SDS-PAGE مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها
شاخص ناپایداری پروتئین کایمر برابر با 06/40 و نیمهعمر آن در E. coli بیش از 10 ساعت به دست آمد. شاخص سازگاری کدون سازهی کایمر به 9/0 و محتوای GC آن به 9/54 درصد افزایش یافت. بهترین ترتیب ممکن برای ساخت واکسن نوترکیب، ممزوج سهتایی CTxB-BLF1-STxB بدست آمد. بیان پروتئین نوترکیب از ژن سنتزی تحت القای IPTG، منجر به تولید پروتئینی با وزن مولکولی 48 کیلودالتون شد.
نتیجهگیری
با توجه به توانایی توقف پروتئینسازی BLF1، خاصیت حاملی STxB و خاصیت ادجوانتی CTxB، قرار دادن این سه ژن در یک کاست ژنی به بهترین حالت، میتواند به عنوان یک کاندید واکسن مناسب مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
Burkholderia pseudomallei ، BLF1 toxin ، Melioidosis ، بورخولدریاسدومالئی ، سم بی ال اف 1 ، میلوئیدوزیس ، وبا ، شیگلوز
نویسندگان
زهرا مشیری
Imam Khomeini International University
رحیم حداد
Imam Khomeini International University
حسین هنری
۳: Biological Research Center, Imam Hossein Comprehensive University. Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :