مقایسه افزایش اثر دز پرتویی با استفاده از نانوذرات اکسید آهن بر سلول‌‌های سرطانی رده HeLa تحت تابش باریکه‌‌های الکترونی و فوتونی پر انرژی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 207

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NUMS-5-3_004

تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1399

چکیده مقاله:

مقدمه هدف از پرتودرمانی، رساندن دز کشنده پرتو به سلول‌‌های سرطانی است؛ بطوریکه همزمان بافت‌‌های سالم مجاور، کمترین مقدار پرتوگیری را داشته باشند. یکی از راهکار‌‌های افزایش دز در سلول‌‌های سرطانی، استفاده از نانوذرات با عدد اتمی بالا به عنوان حساس کننده‌‌های پرتویی در این سلول‌‌ها می‌‌باشد. مواد و روش‌‌ها نانوذرات اکسیدآهن با پوشش دکستران با غلظت‌‌های مختلف (10، 40 و µg/ml 80) به مدت 24 ساعت با سلول‌‌های سرطانی دهانه رحم رده‌‌ HeLa انکوبه شدند و میزان اثر حساس کنندگی پرتویی غلظت‌‌های مختلف نانوذرات تحت تابش با دزهای مختلف از باریکه الکترونی Mev 6 و باریکه فوتونی Mv 6 مقایسه شد. میزان بقای سلول‌‌ها با روش MTT بررسی شد. یافته‌‌ها میزان بقای سلول‌‌ها در گروه‌‌های دریافت کننده تابش درحضور و عدم حضور نانوذرات اکسیدآهن اختلاف معنی‌‌داری نشان داد (0/05>P )؛ میانگین فاکتور افزایش دز پرتویی در غلظت‌‌های 10، 40 و µg/ml 80 در تابش با انرژی‌‌ Mev 6 به ترتیب 0/04± 1/13، 0/05±1/19 و 0/07±1/25 و در تابش با باریکه فوتونی با انرژی Mv 6 این فاکتور به ترتیب 0/15±1/19، 0/11±1/49 برای غلظت‌‌های 10 و µg/ml 40 به دست آمد. نتیجه‌‌گیری با استفاده از نانوذرات اکسیدآهن با پوشش دکستران، می‌‌توان به طور قابل ملاحظه‌‌ای دز جذبی و در نتیجه کشتار سلولی را در سلول‌‌های سرطانی دهانه رحم رده HeLa افزایش داد.

نویسندگان

کریم خوش گرد

Kermanshah University of Medical Sciences

حسین مفاخری

Kermanshah University of Medical Sciences

احمد محمدبیگی

Kermanshah University of Medical Sciences

مریم حزباوی

Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences

مسعود رضائی

Kermanshah University of Medical Sciences

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Fitzmaurice C, Allen C, Barber RM, Barregard L, Bhutta ZA, ...
  • Uzan J, Nahum AE, Syndikus I. Prostate dose-painting radiotherapy and ...
  • Babaei M, Ganjalikhani M. The potential effectiveness of nanoparticles as ...
  • McQuaid HN, Muir MF, Taggart LE, McMahon SJ, Coulter JA, ...
  • Fang J, Nakamura H, Maeda H. The EPR effect: ...
  • Sharma V, Shukla RK, Saxena N, Parmar D, Das ...
  • Ren F, Bhana S, Norman DD, Johnson J, Xu ...
  • Sharma H, Mishra PK, Talegaonkar S, Vaidya B. Metal nanoparticles: ...
  • Kong T, Zeng J, Wang X, Yang X, Yang J, ...
  • Hainfeld JF, Slatkin DN, Smilowitz HM. The use of ...
  • Khoshgard K, Hashemi B, Arbabi A, Rasaee MJ, Soleimani ...
  • Rahman WN, Bishara N, Ackerly T, He CF, Jackson ...
  • Jain S, Coulter JA, Hounsell AR, Butterworth KT, McMahon ...
  • Mahmoudi M, Sant S, Wang B, Laurent S, Sen T. ...
  • Khoei S, Mahdavi SR, Fakhimikabir H, Shakeri-Zadeh A, Hashemian ...
  • Tomić S, Đokić J, Vasilijić S, Ogrinc N, Rudolf ...
  • Chen LQ, Fang L, Ling J, Ding CZ, Kang B, ...
  • Briggs A, Corde S, Oktaria S, Brown R, Rosenfeld ...
  • Roa W, Zhang X, Guo L, Shaw A, Hu ...
  • Liu C-J, Wang C-H, Chen S-T, Chen H-H, Leng ...
  • نمایش کامل مراجع