بررسی علل، نوع آسیب ها و پیامدهای ناشی از سقوط از ارتفاع در شمال شرق ایران در سال 1397

چکیده مقدمه: هرساله افراد زیادی به دلیل سقوط از ارتفاع دچار آسیب می شوند. از آنجاییکه درمان و بازتوانی این بیماران، هزینه های زیادی برای سیستم دارد، تعیین عوامل قابل پیشگیری سقوط مهمترین اقدام برای کاهش این آسیب ها می باشد. در این تحقیق، تلاش شده تا به ارزیابی علل و پیامدهای سقوط پرداخته شود.   روش کار: در این تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و جداول فراوانی توأم، اطلاعات 700 بیمار از مراجعین به بیمارستان طالقانی مشهد در سال 1397 که دچار آسیب های ناشی از سقوط شده اند بررسی گردید.   نتایج: بر اساس نتایج بدست آمده 24.2% علل سقوط سانحه خانگی، 20.14% سانحه صنعتی و 25.7 درصد نیز بدلیل عدم رعایت موارد ایمنی شغلی بوده است. 63% از بیماران در طی روند درمان نیاز به عمل جراحی داشته و 3.1% از حادثه دیدگان نیز متاسفانه فوت کرده اند. 73 درصد از موارد سقوط مورد بررسی قابل پیشگیری بوده اند که با توجه به هزینه 722.23  دلاری برای درمان هر کدام ، عملا این هزینه ها قابل حفظ است. از طرفی 68.1% از بیماران سن زیر 40 سال داشته اند که خود نشان دهنده این موضوع است که پیشگیری از سقوط نقش مهمی در محافظت از قشر فعال جامعه دارد.   بحث: سقوط از ارتفاع در تمام دنیا یکی از علل مهم، شایع، هزینه بر و در عین حال قابل پیشگیری ترما می باشد. بدلیل آسیب های وارده به مغز و ستون فقرات، احتمال ناتوانی و از کار افتادگی دائمی و یا طولانی مدت در این دسته از تروماها شایع بوده و لذا علاوه بر هزینه درمان عواقب اقتصادی و اجتماعی آن تا مدتها در جامعه وجود دارد.   نتیجه گیری: بدلیل اینکه عمده موارد سقوط قابل پیشگیری است، می توان با آموزش و تهیه تجهیزات لازم برای پیشگیری از سقوط، از ایجاد این هزینه های اجتماعی و اقتصادی پیشگیری کرد.