بررسی آزمایشگاهی تأثیر سدهای اصلاحی گابیونی بر جابه جایی آلودگی در بسترهای درشت دانه

افزایش روزافزون جمعیت و آلوده شدن منابع آبی کاهش کیفیت آب های سطحی را در پی خواهد داشت. بنابراین پژوهشگران به دنبال روش های مختلف جهت کاهش آلاینده ها و کنترل آ نها می باشند. هدف از این پژوهش بررسی آزمایشگاهی تأثیر سدهای اصلاحی گابیونی بر جابه جایی آلودگی در بستر درشت دانه هست. آزمایش های این پژوهش در یک کانال آزمایشگاهی با طول 12 متر، ارتفاع 70 ، و عرض 50 سانتی متر با بستر حاوی مصالح درشت دانه به قطر متوسط 11/85 میلی متر و شیب طولی 0/006 و در دبی 5 لیتر بر ثانیه انجام شد. و همچنین از کلرید سدیم Nacl به عنوان ماده ردیاب با تزریق آنی به جریان استفاده شد. سپس هدایت الکتریکی اندازه گیری شده و توسط دو حسگر بافاصله های 4/5 و 7/5 متری از محل تزریق آلودگی و مقایسه منحنی رخنه به دست آمده توسط آنها با نمونه بدون حضور سدها ی اصلاحی گابیونی نشان داد که تعداد سدهای اصلاحی گابیونی بر غلظت اوج آلودگی مؤثر بوده و باعث کاهش غلظت اوج آلودگی می شود. همچنین نتایج نشان داد نگهداشت موقت آلودگی در داخل محیط متخلخل سدهای اصلاحی گابیونی موجب افزایش زمان ماند آلودگی در ناحیه اصلی جریان می شود