مقایسه ثبت الکترونیک برنامه آسایار با ثبت کاغذی در اورژانس پیش بیمارستانی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 508

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THPC03_028

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1399

چکیده مقاله:

گزارش مراقبتهای پیش بیمارستانی یک سند معتبر پزشکی است که اطلاعات دموگرافیک،علائم حیاتی، ارزیابی های انجام شده، زمانهای مربوط به موقعیت مکانی آمبولانس و اقدامات درمانی انجامشده در آن وجود دارد. از چالشهای ثبت به روش کاغذی نقص در تکمیل اطلاعات، ناخوانا بودن، دقیق نبودن زمانها و دشوار بودن جستجوی اطلاعات بیماران است.باپیشرفت فنّاوری و ارتباطات، برنامه هوشمند آسایار جایگزین روش ثبت کاغذی شد.این برنامه هوشمند با استفاده از گوشی تلفن همراه در بستر اینترنت اجراشده و قابلیت ثبت الکترونیک اطلاعات بیمار و به اشتراک گذاری آن در بین تیم درمان را فراهم مینماید.بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه ثبت الکترونیک برنامه آسایار با ثبت کاغذی در اورژانس پیش بیمارستانی انجام شد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی است که در شهر اصفهان و در سال 1398 انجام شد. تعداد 700 مأموریت انجامگرفته به روش ثبت کاغذی در سال 1396 و 230 مأموریت ثبت شده به روش برنامه آسایار در سال 1397 بررسی گردید. نمونه ها به روش طبقه بندی شده با رویکرد تخصیص متناسب انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها ابزار محقق ساخته طراحی و روایی محتوا بررسی گردید. تحلیل داده ها باروش همسان سازی نمره تمایل و تجزیهوتحلیل داده ها با آمار توصیفی، روشهای آماری من ویتنی و ویل کاکسون انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد داده های گمشده (ناقص) درروش آسایار 2%/68 و در روش کاغذی %7/19 است.میزان عدم پذیرش بیمارستانی در روش آسایار 0%/9 و در روش کتبی %4/9 است.زمان رسیدن آمبولانس بر بالین بیمار در روش آسایار 8 دقیقه و 43 ثانیه و در روش کاغذی 11 دقیقه و 30 ثانیه و زمان آزادسازی آمبولانس از بیمارستان در روش آسایار 9 دقیقه و 20 ثانیه و در روش کاغذی 12 دقیقه و 37 ثانیه است.نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که مستندسازی به روش آسایار موجب کاهش داده های گمشده گردیده و با افزایش میزان پذیرش بیمار در بیمارستانها همراه بوده است.همچنین مستندسازی به روش آسایار موجب کاهش زمان رسیدن آمبولانس بر بالین بیمار و نیز کاهش زمان آزادسازی آمبولانس از بیمارستان گردیده است.امید است با بهره گیری از یافته های چنین مطالعاتی بتوان در ارتقاء خدمات نظام سلامت بهویژه حوزه اورژانس پیش بیمارستانی، گام مؤثری برداشت.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مینا گائینی

استادیار پرستاری، گروه روان پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

مهدی رنجبر ورنوسفادرانی

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری اورژانس، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

محمد پرورش مسعود

مربی پرستاری مراقبتهای ویژه، گروه فوریتهای پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

امیر همتا

استادیار آمار زیستی، گروه پزشکی اجتماعی و خانواده، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران