بررسی کارایی و عملکرد آموزش الکترونیک در دانشکده های علوم پزشکی کشور در دوران کرونا

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 442

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THPC03_196

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1399

چکیده مقاله:

مقدمه : اگر سلامت جامعه را در گرو کیفیت خدمات پرستاری و نقش این گروه در امر آموزش بدانیم،جایگاه و اهمیت آموزش مشخص میشود. آموزش مجازی، نوعی فناوری آموزش است که بر محور ارزش هایی نظیر فرد محور بودن، یادگیری مستقل، خودراهبر و فعال مبتنی است. هدف فناوری آموزش تسهیل یادگیری و بهبود عملکرد آن است. در این بره ه زمانی که وجود ویروس کرونا باعث فعالیت دانشگاه ها در آموزش مجازی شده ، این فرصتی برای پیشرفت این نوع آموزش در کشور است.روش کار : این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که در سال 1399 تعداد 82 نفر از دانشجویان 6 دانشکده پزشکی به روش نمونه گیری دردسترس انجام گرفت.داده ها توسط پرسشنامه استاندارد یادگیری الکترونیکی(Watkins et.al.(2004 شامل 25 سوال در قالب 6 عامل ،دیدگاه دانشجویان دررابطه سطح یادگیری آموزش الکترونیک، بصورت مجازی جمع آوری گردید،روایی محتوا استفاده شد و پرسشنامه، در اختیار تعدادی از صاحب نظران قرار گرفته در نتیجه مواردی جهت اصلاح پیشنهاد گردید و پس از اعمال اصلاحات پرسشنامه نهایی مورد استفاده قرار گرفت. پایایی آن بر اساس روش آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه , 0/845به دست آمده است. سپس داده ها توسط نرم افزار spss نسخه 16 و با استفاده از روش های آماری توصیفی،تجزیه و تحلیل شد.یافته ها : شرکت کنندگان از رشته های اتاق عمل((%54,8، پرستاری و مامایی((%35,7 و پزشکی((%9,5 بوده اند. 83,3 درصد از شرکت کنندگان را زنان و 16,7 درصد مردان تشکیل دادند. همچنین میانگین سنی آنان 22,28 سال می باشد. از دیدگاه دانشجویان ، مهارتها و ارتباطات پیوسته (83,3) درصد ، دسترسی به فناوری (78,6) درصد ، توانایی یادگیری از طریق رسانه ها با (76,2) درصد بالاترین و انگیزش با (45,2) درصد کمترین امتیاز را کسب کرده اند. در مجموع 59,5 درصد دانشجویان آموزش مجازی را در سطح خوب ارزیابی نموده اند. نتایج آزمون T اینگونه نشان می دهد که بین جنس و نمره کل اکتسابی رابطه معنادار وجود دارد. نتیجه گیری : بر اساس نتایج پژوهش ، آموزش مجازی در سطح دانشگاه ها ایده آل نیست و دارای مشکلاتی می باشد. اما این سیستم توانسته تا حد قابل توجه ی موفقیت آمیز عمل کند. با برگزاری کارگاه های آموزشی نحوه استاندارد تشکیل و شرکت در کلاس های مجازی برای اساتید و دانشجویان که بسیار حائز اهمیت است و همچنین استفاده از فناوری های بروز در آموزش که در دانشجویان نیز ایجاد انگیزه می کند میتوان پیشرفت چشمگیری در آموزش الکترونیک داشت.

نویسندگان

امیرحسین معمائی

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل ، انجمن علمی اتاق عمل آزاد یزد ، دانشکده ی علوم پزشکی علی ابن ابیطالب ، دانشگاه آزاد اسلامی یزد ، یزد ، ایران