تجربه زیسته معلمان و دانش آموزان از یادگیری الکترونیکی در دوران کرونا (مورد مطالعه: مدارس دخترانه دوره دوم ابتدایی شهر ساوه)

هدف این پژوهش، بررسی تجربه زیسته معلمان و دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی دوره دوم شهر ساوه از یادگیریالکترونیکی در دوران کرونا بود. پژوهش حاضر، از نوع مطالعه، از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان و دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی مدارس شهر ساوهدرسال 1400-1399 تشکیل داده اند. باتوجه به این که نظر کلیه معلمان در این پژوهش حائز اهمیت بود، لذا کلجامعه معلمان یعنی 57 نفر، در نمونه آماری لحاظ و از کل 500 نفر دانش آموز طبق جدول حجم نمونه مورگان،217 نفر از آنها در حجم نمونه در نظر گرفته شد. باتوجه به محدودیت های سطح کشور به ویژه استان مرکزی وشهر ساوه در دوران کرونا و عدم دسترسی لازم جهت مصاحبه حضوری با آزمودنی ها، پرسشنامه و چک لیستمحقق ساخته، که شامل 2 پرسشنامه و 2 فرم چک لیست بود، به صورت مجازی و غیرحضوری، بین آن ها توزیعشد. داده ها با استفاده از روش آماری و استنباطی مجذور خی μ(2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصلاز پژوهش نشان داد از نظر معلمان و دانش آموزان استفاده از آموزش الکترونیکی در دوران کرونا موجب بهبود فرآیندیاددهی- یادگیری و در فرآیند تدریس از آموزش الکترونیکی در دوران کرونا موثر بوده است. هم چنین میزان دانش ومهارت رایانه ای معلمان و دانش آموزان مطلوب و وضعیت تجهیزات و امکانات سخت افزاری موجود و مطلوب درآموزش الکترونیکی در نظر گرفته شد. در آخر نیز راه کارهای بهبود آموزش الکترونیکی از طرف هر دو گروه بیان گردید.