تعیین ساختار بازار، مزیت نسبی صادراتی و اولویت بندی بازارهای هدف انجیر در ایران

هدف تحقیق حاضر اولویت بندی بازارهای هدف، شناسایی ساختار بازار و تعیین مزیت نسبی می باشد. بدین منظور از شاخصهای مزیت نسبی آشکار شده((RCA و مزیت نسبی آشکار شده متقارن((RSCA برای تعیین مزیت نسبی، از شاخصهای هرفیندال((HHI و نسبت تمرکز((CR برای شناسایی ساختار بازار و از روش تاکسونومی عددی برای اولویت بندی بازارهای هدف انجیر ایران استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که ایران بر اساس شاخصهای RCA و RSCA در سالهای 2001 -2018 برای انجیر، در تمام سالها دارای مزیت نسبی صادراتی بوده است. و با استفاده از دو شاخص CR و HHI مشخص شده است که صادرات انجیر در تمرکز کشورهای ترکیه، افغانستان، ایران و آمریکا است و همچنین رقابت پذیری آنها نسبت بهم حدود 28 درصد میباشد. در این مطالعه از هشت شاخص درصد واردات نسبت به جهان، درآمد سرانه، رشد اقتصادی، فاصله کشورها، رشد جمعیت، نرخ تعرفه محصولات کشاورزی، راهنمای ریسک بین المللی و میزان واردات انجیر کشور i از ایران برای اولویت بندی بازارهای هدف استفاده شده است. از بین کشورهایی که بیشترین واردات انجیر را از ایران به خود اختصاص دادهاند که در واقع به عنوان بازارهای صادراتی بالفعل مطرح هستند تنها کشور ویتنام در میان 31 کشوری که دارای اولویت قوی هستند، قرار دارند و بقیه واردکنندگان انجیر از ایران به عنوان بازارهای هدف با اولویت ضعیف محسوب میشوند. میتوان گفت که بازارهای هدف صاراتی بالقوه ای در مورد انجیر ایران وجود دارد که صادرکنندگان این محصول میتوانند با مطالعه بیشتر اولا این بازارها را به خوبی شناسایی کنند، ثانیا راه نفوذ به این بازارها را دریابند و ثالثا با در نظر گرفتن راهبردهایی خاص حضور مستمری در این بازارها داشته باشند.