ماهیت و وجود در فلسفه ابن سینا

این پژوهش با هدف بررسی مسئله ماهیت و وجود از دیدگاه ابن سینا مورد بررسی قرار گرفته است. مسئله ماهیت و وجود یکی از مباحث مهم فلسفی می باشد که که از دوران قبل از ابن سینا ،در باب آن تفاسیر از سوی اندیشمندان فلسفی صورت گرفته است و در بحث باب اصالت وجود و یا اصالت ماهیت هریک با توجه ددیگاه فلسفی شان نظریاتی ارائه شده است .این پژوهش به شیوه توصیفی وتحلیلی وبا استفاده از متون کتابخانه ای به این نتیجه رسید که بررسی ماهیت و وجود در منظومه فکری ابن سینا نشان دهنده این است که وی وجود را زائد بر ماهیت در نظر گرفته است که این مسئله از نظام فلسفی و هستی شناسی وی نشأت می گیرد. بر این اساس یافته های پژوهش نشان می دهد که ابن سینا وجود را عارض ماهیت می داند و بر این مسئله تاکید می کند که خداوند ماهیات را موجود می سازد.از سویی یافته ها نشان میدهد که از دیدگاه ابن سینا وجود و ماهیت نه تنها عینیتی با هم ندارند،بلکه هیچ یک جزء و مقوم دیگری نیز محسوب نمی شوند. به طوری از دیدگاه وی وجود نه عین ماهیت ممکن است و نه جزء مقوم آن،بلکه ملازم و همراه ماهیت ممکن می باشد . بدین ترتیب از آنجا که وجود ذاتی ماهیت نیست،همراهی آن با ماهیت به نحو عرضی است.