ارائه مدل تعیین الگوی توزیع خدمات درمانی در جامعه با استفاده از شاخص های فردی و اجتماعی

بهبود کیفیت خدمات درمانی وابسته به بهبود کیفیت نظام سیاستگذاری و اداره خدمات حوزه سلامت می باشد که برگرفته ازسطح دانایی، نگرش و عملکرد کارکنان بوده و از سوی دیگرکیفیت برنامه ها و سیاست های طراحی شده تاثیر می پذیرد. در این مطالعه بر اساس شاخص های مورد استفاده در تعیین بسته های خدمات درمانی و تشخیصی جهت ارائه مدل مشخص تعیین سطح خدمات درمانی و یا به تعبیر دیگر ارائه الگو توزیع خدمات درمانی و تشخیصی در راستای کارآیی و اثربخش نمودن ارائه خدمات بهره برداری شده و نهایتا مدلی واد پیش بینی گردیده است. جهت تعیین شاخص های تاثیرگذار، شاخص های مورد استفاده در نظام سلامت کشور به دو گروه عمده اعم از نیازهای فردی و اجتماعی و ظرفیت ها تقسیم بندی شده و در نهایت این دو گروه شاخص ملاک سیاستگذاری قلمداد گردیده و منجر به تدوین بهترین بسته خدمتی می شود.