نقادی مسأله حلال یا حرام بودن رزق انسانی از نظر فخررازی و عبدالجبار معتزلی
محل انتشار: پژوهشنامه حلال، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 221
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHALAL-1-1_003
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1399
چکیده مقاله:
تدبر و تفکر مسلمان در آیات قرآنی سبب شکلگیری مسائل مختلف کلامی در عالم اسلام و بالندگی مباحث الهیاتی گردیده است، به گونهای که چنین مسائلی سبب پیدایش دو فرقه بزرگ اشاعره و معتزله گشت. اینان به تنها مسأله الهیاتی مطرح شده در عالم اسلامی در مورد دو مفهوم حرام و حلال نسبت به رزق انسانی، پرداختند؛ به گونهای که معتزله آن را منحصر در امور حلال و اشاعره آن را در بردارنده امور حرام دانستند. در پژوهش حاضر با محوریت دادن به دو نماینده بزرگ این مکاتب یعنی عبدالجبار معتزلی و فخر رازی نظریات آنان در این زمینه، مورد بررسی نقادانه قرار گرفت و اثبات شد که هرچند خداوند تکویناً رازق همه انسانهاست، ولی تشریعاً صرفاً ارتزاق از امور حلال را تجویز میکند.
نویسندگان
محمود صیدی
گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه شاهد تهران، تهران، ایران.