بررسی نقش سیاست های دولت ایران بر بهبود عملکرد زنجیره تأمین اشتراک نشریات جهت افزایش رفاه اجتماعی

تأمین رفاه اجتماعی یکی از اهداف موردنظر در اسناد بالادستی نظام است که ارتباط تنگاتنگی با نوع و نحوه کاربست سیاست های دولت دارد. در همین راستا در این مقاله دو سیاست برای حمایت دولت از نشریات کشور در نظر گرفته شده است. در مدل اول اعطای سه نوع یارانه (نقدی، ارز کاغذ و بیمه) برای هر تأمین کننده در نظر گرفته شده است. در مدل دوم، دولت مستقیماً از طریق ایجاد تسهیل ادغام کننده که وظیفه ی بسته بندی و هماهنگی بین تسهیلات را دارد، وارد زنجیره شده و هزینه بسته بندی را برعهده گرفته و با ادغام نشریات باهم در یک بسته، موجب کاهش تعداد ارسال شده و از این طریق زنجیره تأمین را حمایت می کند. برای هرکدام از حالات مذکور مدل ریاضی تعریف شده و جهت اعتبارسنجی مدل ها و مقایسه عملکردی آنها مطالعه موردی برای 6307 مشتری و 119 ناحیه از شهر تهران صورت پذیرفت که خروجی مدل ها نشان می دهد اگر دولت توانایی نظارت کامل بر رفاه ایجادشده توسط هر تأمین کننده را ندارد، مدل اول را انتخاب نماید و درصورتی که بودجه کمتری برای ایجاد رفاه یکسان دارد، مدل دوم باید انتخاب شود