بررسی شیوع عوارض جابجایی عصب آلوئولار تحتانی متعاقب جایگذاری ایمپلنت

مقدمه: یکی از پارامترهای مهم جهت قراردهی ایمپلنت وجود استخوان کافی از لحاظ ارتفاع و ضخامت عرضی می باشد.  جابجایی عصب آلوئولار تحتانی  به روش تغییر موقعیت عصب، جراحان را به دلیل اختلالات عصبی ناشی از این روش با چالش رو به رو ساخته است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلالات عصبی جابجایی عصب متعاقب قراردهی ایمپلنت بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 26 بیمار بالای 18 سال که درناحیه خلفی مندیبل به مدت طولانی بی دندان بودند و فاصله ریج خلفی تا سقف کانال آلوئولار تحتانی کمتر از 10 میلی متر بود، انتخاب شدند. بیماران یک هفته، 1، 3، 6 و 12 ماه بعد از جراحی ایمپلنت از نظر شیوع اختلالات عصبی توسط پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. یافته ها: از بین 26 بیمار این تحقیق، 16 نفر (5/61%) از این افراد مذکر و 10 نفر (5/38%) مونث با میانگین سنی 7/6±56 سال بودند. بیشترین عارضه عصب آلوئلار تحتانی بی‌حسی بود که بعد از یک هفته، یکماه، 3 ماه، 6 ماه و 12 ماه بعد به ترتیب  2/96%، 2/96%, 2/96%، 7/57% و 19% بود. حس سوزن سوزن شدن نیز روند کاهشی داشته و از 8/30% در یک هفته بعد از جراحی به 5/11% در سه ماه، 6 ماه و یک سال بعد از جراحی رسید. نتیجه گیری: همه بیماران روز پس از عمل اختلالات عصبی را گزارش کردند، اما پس از  گذشت چند هفته به حالت نرمال اولیه بهبود یافتند.