ابعاد و ویژگیهای سرمایه های اجتماعی در شکل گیری معماری بازارهای سنتی ایران

سرمایه اجتماعی مفهومی در جامعه شناسی است که در تجارت، اقتصاد، علوم انسانی و بهداشت عمومی جهت اشاره به ارتباطات درون و مابین گروهی از آن استفاده می شود. اگرچه تعاریف مختلفی برای این مفهوم وجود دارد، اما در کل سرمایه اجتماعی به عنوان نوعی »علاج همه مشکلات« جامعه مدرن تلقی شده است. امروزه عوامل مختلفی در کاهش این عامل تاثیر گذار هستند. یکی از آن ها مقولاتی هستند که در نوشتار حاضر مورد استفاده واقع شده اند. کمرنگ شدن تعلق خاطر و دلبستگی مکانی به خصوص در نسل جدید فعال در بازار یکی از مسائل نگران کننده در دهه های اخیر محسوب می گردد که دلایل مختلفی میتواند باعث آن باشد. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی- تحلیلی و پیمایشی و نیز از نوع تحقیقات همبستگی است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 248 نفر انتخاب گردید. نحوه انتخاب افراد نمونه به صورت تصادفی ساده بوده و از بین مغازه داران موجود در بخش های مختلف بازار انتخاب شده است. بر اساس نتایج تحقیق می توان گفت که در رابطه بین مشارکت اجتماعی با سایر مولفه های سرمایه اجتماعی کاملا ارتباط همبستگی وجود دارد یعنی با افزایش این عامل، بقیه عوامل از جمله اعتماد و حس تعلق افزایش می یابد. نکته جالب در مورد بازار زنجان این است که با افزایش عامل حس تعلق نسبت به فضاهای بازار می توان گفت که مشارکت اجتماعی افزایش پیدا میکند که با تحقیقات مشابه قبلی در این حوزه، هماهنگی وجود دارد.