بررسی ارتباط بین پلیمورفیسم‌ ژنهای مجموعه پردازشی MicroRNA (RAN rs14035,DICER rs3742330) و سقط مکرر خودبخودی در شهر تهران

سابقه و هدف: سقط مکرر خودبه­خودی به­وقوع حداقل سه سقط پشت سر هم قبل از هفته‌ بیستم بارداری اطلاق می‌شود. مولکول‌های کلیدی مانند Ran و  Dicerدر ساخت زیستی microRNA دخالت دارند.  miRNA‌ها کلید تنظیمی بسیاری از مسیرهای زیستی می‌باشند. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین پلی‌مورفسیم‌ موجود در ژن‌های مجموعه پردازشی miRNA (RAN rs14035،DICER rs3742330) و سقط مکرر خودبه­خودی در زنان شهر تهران بود. مواد و روش‌ها: در یک بررسی شاهد-مورد، تعیین ژنوتیپ پلی‌مورفیسم‌ DICER در 20 زن سالم (دارای حداقل یک فرزند سالم و بدون از دست دادن حاملگی) و 50 زن بیمار مبتلا به سقط مکرر خودبه­خودی ناشناخته با روش Tetra ARMS PCR انجام شد، در بررسی شاهد-مورد دیگری تعیین ژنوتیپ پلی‌مورفیسم‌ RAN در 10 زن  سالم (دارای حداقل یک فرزند سالم و بدون از دست دادن حاملگی) و 40 زن بیمار مبتلا به سقط مکرر خودبه­خودی ناشناخته با روش  PCRو توالی‌یابی انجام گرفت. داده‌های آماری دو پلی‌مورفسیم توسط آزمون‌های مربع کای و تست دقیق فیشر تجریه و تحلیل شدند. یافته‌ها: ارتباط معنی‌داری بین ژنوتیپ و آلل‌های پلی‌مورفسیم  DICER(rs3742330) و سقط مکرر خود‌به­خودی ناشناخته در‌ گروه‌های مورد مطالعه نشان داده نشد (05/0p>)، ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم RAN(rs14035) در گروه‌های مذکور، ارتباط معنی‌داری با سقط مکرر خودبه­خودی ناشناخته نشان داد (001/0p=)، اما ارتباطی بین این عارضه و آلل‌های این پلی‌مورفیسم نیز مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که بین سقط مکرر خودبه­خودی و پلی‌مورفیسم RAN(rs14035) ارتباط  معنی­داری وجود دارد، اما این عارضه با پلی‌مورفیسم DICER(rs3742330) ارتباط معنی‌داری  ندارد.