بررسی ارتباط بین سرمایه فکری سبز و مدیریت منابع انسانی سبز مطالعه موردی: یکی از مناطق شهرداری تهران

جهان در حال ورود و تجربه مدیریت سبز است، مدیریتی که نیرو و سرمایه فکری به عنوان محور اساسی در رشـد و توسـعه آن نقش دارد. این رویکرد لازمه بقا و حیات سبز سازمانی است. اما آنچه از شواهد برمی آید، وضعیت زیست محـیط در جهـان و کشور ما چندان مطلوب نیست. از اینرو، شاخص عملکرد محیط زیست در کشور نشان دهنده آن اسـت کـه وضـعیت چنـدان رضایت بخش نمیباشد؛ همین امر مسأله ای است که تحقیق حاضر را بر آن داشت تا به بررسی ارتباط بین سرمایه فکری سـبز و مدیریت منابع انسانی سبز، در یکی از مناطق شهرداری تهران بپردازد. براین اساس پژوهش پیشرو از نظر هدف کـاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی - همبستگی است. برای جمع آوری اطلاعـات از شـیوه کتابخانـه ای و اسـناد بـالا دسـتی سـازمان استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش تمامی مدیران و کارکنان شهردای منطقه مورد مطالعه بوده که بـا اسـتفاده از رابطـه کوکران تعداد 183 نفر انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته بین آنان توزیع گردیـد. بـه علاوه پایـایی تحقیـق برابـر بـا (0/910) است. نتایج تحقیق حاکی است؛ ابعاد سرمایه فکری سبز؛ یعنی سرمایه انسانی سبز، سرمایه ساختاری سبز و سـرمایه ارتبـاطی سبز با مدیریت منابع انسانی سبز ارتباط بالایی دارد. بنابراین توجه به سرمایه های فکری سبز سازمان که در قالب منابع انسانی تبلور می یابد، دارای ضرورت میباشد.